Επαγγελματίας διανοούμενος, ο Μιχαήλ Ψελλός ήταν μια εξέχουσα προσωπικότητα στην κοινωνία της Κωνσταντινούπολης του 11ου αιώνα. Τρίτο παιδί μιας μεσαίας – θα λέγαμε σήμερα – τάξης, γεννήθηκε σε ένα προάστιο της Πόλης κοντά στη μονή της Θεοτόκου του Ναρσού, στο σχολείο της οποίας απέκτησε τη βασική του εκπαίδευση. Σπούδασε ρητορική και φιλοσοφία, τα κλειδιά για την πρόσβαση σε κρατικές θέσεις, και σε ηλικία είκοσι τριών ετών ήταν ήδη γραμματέας στην αυτοκρατορική αυλή. Προστατευόμενος του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Θ΄ Μονομάχου (1042-1055), θα γίνει προϊστάμενος της αυτοκρατορικής γραμματείας (πρωτασηκρήτις) και θα δρα στη δημόσια σφαίρα ως καθηγητής (φιλόσοφος) και δημόσιος ομιλητής (ρήτωρ). Από τη δράση του αυτή προέκυψαν ομιλίες και ποικίλα κείμενα, εγκώμια για τον αυτοκράτορα, ποιήματα θρησκευτικής εκπαίδευσης και πλήθος διδακτικών κειμένων για τους μαθητές του που συνέρρεαν από τη Δύση και από την Ανατολή, Κέλτες και Αραβες, Αιγύπτιοι και Βαβυλώνιοι, και στους οποίους δίδασκε τα πάντα. Τιμώντας τον ο Μονομάχος θα του απονείμει τον τίτλο του ύπατου των φιλοσόφων, αναγνωρίζοντάς τον ως τον κορυφαίο ανάμεσα στους καθηγητές της Κωνσταντινούπολης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
