Ενα εξαίρετο μυθιστόρημα ρεαλισμού και ποιητικότητας μας έρχεται από τον αραβόφωνο κόσμο. Η Πύλη του Ηλιου του Λιβανέζου Ελιάς Χούρι πρωτοεκδόθηκε το 1998, 50 χρόνια μετά τον πόλεμο του 1948, «της ανεξαρτησίας», για τους Ισραηλινούς, και της Νάκμπα («καταστροφής») για τους Παλαιστινίους. Σήμερα το βιβλίο όχι μόνο δεν έχει φθαρεί (και όλοι γνωρίζουμε πόσο γρήγορα «παλιώνουν» πολλά σύγχρονα μυθιστορήματα), αλλά μοιάζει σαν να μην του έχει προσθέσει ο χρόνος ούτε μια ρυτίδα. Πρόσφατα μάλιστα αυτό το διόλου προπαγανδιστικό αλλά ηρωικό και ελεγειακό ταυτοχρόνως έπος εκδόθηκε ακόμα και στην Τεχεράνη. Χαρακτηρίστηκε «το μεγάλο παλαιστινιακό μυθιστόρημα» και είναι υψηλή και λαϊκή ταυτοχρόνως λογοτεχνία, όπου η αφηγηματική κουλτούρα της Ανατολής συναντά τη Δύση και εγκαθιστά στο κέντρο της την υπόσταση, τη μοίρα και τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού να επιβιώσει. Η Πύλη του Ηλιου δεν είναι η σύγχρονη Ιστορία των Παλαιστινίων σε μυθιστορηματική μορφή (ως έναν βαθμό βέβαια είναι και αυτό). Πρόκειται κυρίως για άθροισμα ιστοριών που συνθέτουν τούτο το πικρό αφηγηματικό παζλ που αναπτύσσεται σε πάνω από 700 σελίδες.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
