Η κατάρρευση των καθεστώτων του λεγόμενου πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού και η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας προκάλεσαν και στη χώρα μας το αυξημένο ενδιαφέρον των εκδοτών για τη λογοτεχνία των γιουγκοσλαβικών δημοκρατιών. Σε ό,τι αφορά την ποίηση, είχαν ως τότε σποραδικά μεταφραστεί κάποια ποιήματα, ενώ από τους πεζογράφους πρώτης γραμμής οι μόνοι που ήταν γνωστοί ήταν πρωτίστως ο Ιβο Αντριτς (κατά κύριο λόγο εξαιτίας του βραβείου Νομπέλ με το οποίο τιμήθηκε το 1961) και δευτερευόντως ο Μέσα Σελίμοβιτς και ο Ντανίλο Κις. Και ενώ κυκλοφόρησαν και μυθιστορήματα νεότερων συγγραφέων, όπως της Κροάτισσας Ντουμπράφκα Ούγκρεσιτς και των Σέρβων Αλεξάνταρ Γκατάλιτσα, Βλαντισλάβ Μπάγιατς και της Βίντα Ογκνένιοβιτς, ο μείζων συγγραφέας της Κροατίας Μίροσλαβ Κρίλεζα (1893-1981), ποιητής, μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και λεξικογράφος, παρέμενε ως σήμερα αμετάφραστος και για το μεγάλο κοινό παντελώς άγνωστος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
