Παραβιάζει κανείς ανοιχτές θύρες λέγοντας πως οι μεγάλοι συγγραφείς τον 20ό αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν προέρχονται μόνον από την Ανατολική Ακτή και εν μέρει από τις Μεσοδυτικές Πολιτείες αλλά και από το Νότο. Αρκεί μόνο η αναφορά στον Μαρκ Τουέιν, στον Γουίλιαμ Φόκνερ, στον Τρούμαν Καπότε στην πεζογραφία, και στον Τενεσί Γουίλιαμς στο θέατρο για του λόγου το αληθές. Αλλά μαζί με το μυθιστόρημα έχουμε και το διήγημα, είδος που άρχισε να ενδιαφέρει τους εκδότες μόνο τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της θαυμάσιας μεταφοράς, το 1993, των διηγημάτων του Ρέιμοντ Κάρβερ στον κινηματογράφο από τον Ρόμπερτ Αλτμαν.
Ο αμερικανικός Νότος μας έδωσε, πλην του ανεπανάληπτου Φόκνερ, και τρεις σπουδαίες γυναικείες μορφές στο διήγημα: τη Φλάνερι Ο’Κόνορ, την Κάθριν Αν Πόρτερ και τη Γιουντόρα Γουέλτι. Σ’ αυτές πρέπει να προσθέσουμε και τον νεότερο Μπάρι Χάνα (1942-2010). Οι έλληνες αναγνώστες έχουν τώρα την ευκαιρία να διαβάσουν μια εκλογή από τα καλύτερα διηγήματά του με τίτλο Ψεύτες του νερού, μεταφρασμένα με μπρίο και ευρηματικότητα από τον Νίκο Μάντη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
