Εν ονόματι του ανθρώπου

Αρχές της δεκαετίας του ʼ90 στη Φιλοσοφική Σχολή, ο Αντώνης Σαμαράκης, που έχει προσκληθεί ως ομιλητής, είναι για τους περισσότερους από εμάς ο πρώτος συγγραφέας που γνωρίζουμε από κοντά. Μετά την ομιλία του μένουμε σε στενό κύκλο κάποιοι φοιτητές μαζί του και χαιρόμαστε την ετοιμότητα του λόγου, το χιούμορ και τη γλυκιά σοφία αυτού του παράδοξου γεροντοέφηβου. Λίγες μέρες μετά του ταχυδρομώ κάποια δικά μου πρωτόλεια κείμενα. Επιστρέφοντας ένα απόγευμα από τη Σχολή, η μητέρα μου έκπληκτη μού σχολιάζει: «Σου τηλεφώνησε ο Αντώνης Σαμαράκης, θέλει να τον πάρεις οπωσδήποτε». Σίγουρα δεν ήμουν ούτε ο πρώτος ούτε ο μόνος που αξιώθηκε μιας τέτοιας ιδιαίτερης επαφής.