Ελεγεία για μια σπαταλημένη ζωή

Eνα κορίτσι βυθίζεται στα ναρκωτικά, μισεί διά βίου τη μάνα του, και όταν εκείνη πεθαίνει δεν απομένει άλλος δρόμος από την αυτοκαταστροφή

Την είσοδό του στην πεζογραφία (χωρίς έκτοτε να εγκαταλείψει ποτέ την ποίηση) ο Χάρης Βλαβιανός την έκανε προ πενταετίας με το μυθιστόρημα Το αίμα νερό (2015). Συνομιλώντας με αυτό που ονομάζουμε «εξομολογητικό μυθιστόρημα», ο Βλαβιανός σπεύδει να αποκαλύψει στο πρώτο πεζογραφικό του βιβλίο τρεις βαθμούς εξορίας του αυτοβιογραφικού του εγώ: πρώτα ο διάπλους του Ατλαντικού από τον πατέρα και η εγκατάστασή του στη Βραζιλία, ύστερα η απομάκρυνση και η ψυχρότητα της μάνας στην Ιταλία και κατόπιν το σχολείο των Αναβρύτων του γιου στην Αθήνα, το οποίο καλύπτει με τα τείχη του όλη την εξωτερική πραγματικότητα του ήρωα-αφηγητή.

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.