Την είσοδό του στην πεζογραφία (χωρίς έκτοτε να εγκαταλείψει ποτέ την ποίηση) ο Χάρης Βλαβιανός την έκανε προ πενταετίας με το μυθιστόρημα Το αίμα νερό (2015). Συνομιλώντας με αυτό που ονομάζουμε «εξομολογητικό μυθιστόρημα», ο Βλαβιανός σπεύδει να αποκαλύψει στο πρώτο πεζογραφικό του βιβλίο τρεις βαθμούς εξορίας του αυτοβιογραφικού του εγώ: πρώτα ο διάπλους του Ατλαντικού από τον πατέρα και η εγκατάστασή του στη Βραζιλία, ύστερα η απομάκρυνση και η ψυχρότητα της μάνας στην Ιταλία και κατόπιν το σχολείο των Αναβρύτων του γιου στην Αθήνα, το οποίο καλύπτει με τα τείχη του όλη την εξωτερική πραγματικότητα του ήρωα-αφηγητή.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
