Εχουμε ξαναγράψει πως ο Αχμέτ Ουμίτ (Γκαζίαντεπ, 1960) στα αστυνομικά του μυθιστορήματα μιλάει συστηματικά για την Τουρκία, τους λαούς της χώρας και τους Αρμένιους που εξοντώθηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα ή εκτοπίστηκαν για να εκτουρκιστεί η Ανατολία. Ακόμη, για τους Κούρδους που ζητούν την ανεξαρτησία τους και για τις επιμιξίες των φυλών. Το καινούργιο του βιβλίο με τίτλο Η φυλή αρχίζει με έναν άντρα που βρίσκεται δολοφονημένος στην Κωνσταντινούπολη. Το φονικό μαχαίρι έχει λαβή σε σχήμα σταυρού. Μετά εμφανίζεται ένα Ευαγγέλιο με λέξεις υπογραμμισμένες με αίμα. Ο άντρας λέγεται Γιουσούφ και είναι χριστιανός ασσυριακής καταγωγής.
Ο Νεβζάτ, ο αστυνομικός-αφηγητής που αναλαμβάνει την έρευνα, περιστοιχιζόμενος από τους συνεργάτες του, τον Αλή, τον Σεφίκ, τη Ζεϊνέπ, ανακρίνει έναν φίλο του, τον αραβικής καταγωγής Τζαν, καθηγητή σε πανεπιστήμιο, και την Ασσύρια Μεργιέμ, την αγαπημένη του, ιδιοκτήτρια του παράξενου μπαρ «Ναζαρέτ» που μοιάζει με εκκλησία. Στους τοίχους του μαγαζιού υπάρχουν εικόνες με σκηνές από τη ζωή του Ιησού – είναι πολύ της μόδας τα βιβλία που γράφουν για τον Ιησού, διαβάζουμε. «Πώς μπορεί ένας Τούρκος να είναι χριστιανός;» ρωτάει ο Αλή και η Μεργιέμ τού απαντάει: «Υπάρχουν στον κόσμο χιλιάδες Τούρκοι που είναι χριστιανοί». Ακολουθεί η δολοφονία ενός καταδότη, ο οποίος ήταν μέλος του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), έπειτα διαπράττονται κι άλλες δολοφονίες. Ολα τα εγκλήματα οφείλονται σε μια συνωμοσία που στήθηκε για να καλύψει ένα σκάνδαλο, ένα μακελειό εκ μέρους κάποιων αστυνομικών, οι οποίοι είχαν εμπλακεί σε μάχη με κούρδους αντάρτες.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
