ΟΦίλιππος Φιλίππου στο πιο πρόσφατο μυθιστόρημά του Ο κήπος με τις φράουλες αλλάζει οπτική και στη θέση του δημοσιογράφου Λεοντάρη, κλασικού ήρωα στις αμιγώς αστυνομικές ιστορίες του, τοποθετεί τον Αργύρη, έναν μεσήλικο συγγραφέα. Ο Αργύρης ζει με τη γυναίκα του Φαίδρα σε ένα άνετο σπίτι με όμορφο κήπο και θέα στη θάλασσα, κάπου στη Σαρωνίδα. Η Φαίδρα, πρώην ηθοποιός του Εθνικού, ονειρεύεται ένα παιδί, εκείνος μια ζωή εξασφαλισμένη, για να μπορεί να γράφει απρόσκοπτα. Μετά την αποτυχία της γυναίκας του να συλλάβει, η σχέση τους καταλήγει σε σύμβαση κι εκείνη γίνεται όλο και πιο απόμακρη και τυραννική. Ο ξαφνικός θάνατός της (δεν ξέρουμε αν είναι αυτοκτονία ή ατύχημα) τον θλίβει αλλά ταυτόχρονα τον ανακουφίζει. Αλλοι συγγενείς δεν υπάρχουν και αυτός ως μοναδικός κληρονόμος είναι πλέον αρκετά πλούσιος για να ζήσει στο εξής όπως επιθυμεί.
Αραγε ορίζουμε εμείς οι ίδιοι τη μοίρα μας ή μήπως η ζωή μας διαμορφώνεται από παράγοντες που δεν μπορούμε να υπολογίσουμε; Η τύχη φαίνεται για λίγο να χαμογελά στον ήρωα αλλά στη συνέχεια τα πράγματα δυσκολεύουν. Στην προσπάθειά του να διώξει από πάνω του τις υποψίες, συγχρωτίζεται με κάθε καρυδιάς καρύδι, ανθρώπους της νύχτας, περιθωριακούς και παράνομους. Ο στόχος του να γράψει ένα θεατρικό έργο βασισμένο στο Εγκλημα και τιμωρία μοιάζει τώρα όλο και πιο έωλος. Περιστοιχισμένος από έναν εκβιαστή, έναν διεφθαρμένο θεατράνθρωπο, έναν μεγαλοδικηγόρο λαμόγιο κι έναν σκοτεινό γυναικολόγο, προσπαθεί να συγκεντρωθεί και να κινηθεί με σύνεση, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να αντιδρά παρορμητικά και παράλογα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
