«Χθες ονειρεύτηκα τον γάμο της». Με αυτές τις λέξεις αρχίζει το νέο βιβλίο της Ρέας Γαλανάκη. Ακολουθεί μια ατμοσφαιρική περιγραφή σχεδόν ιερουργικής ομορφιάς. Η νύφη, με αραχνοΰφαντο πέπλο να σκεπάζει το πρόσωπό της, προχωρεί προς το μαρμαρόχτιστο ιερό του Αγίου Μηνά, του μητροπολιτικού ναού Ηρακλείου. Η συγκεκριμένη γυναίκα δεν είναι άλλη από τη «μαμά» της συγγραφέως. Η τελετή, ο γάμος των δύο επιστημόνων, δύο γιατρών σπουδαγμένων στη Δυτική Ευρώπη, του ωτορινολαρυγγολόγου Εμμανουήλ Γαλανάκη και της μικροβιολόγου Αικατερίνης Παπαματθαιάκη, των ανθρώπων που αργότερα θα γίνονταν οι γονείς της, πραγματοποιήθηκε αναμφισβήτητα (σε σπίτι ωστόσο και όχι στην εκκλησία, όπως στο όνειρο). Παραμένει πάντως «ατεκμηρίωτο» το μυστήριο. Δεν υπάρχει δηλαδή κάποια σχετική φωτογραφία του ζευγαριού. Υπάρχει όμως μια άλλη, εμβληματική μαυρόασπρη φωτογραφία την οποία η συγγραφέας θεωρεί «γαμήλια» και τη μοιράζεται με τους αναγνώστες της μετά την ολοκλήρωση ετούτης της πολύτροπης υβριδικής αφήγησης. Ο πατέρας της (ντυμένος σαν αντάρτης, καθότι συνέδραμε ουσιαστικά την Αντίσταση τότε παρέχοντας τις πολύτιμες υπηρεσίες του) και η μητέρα της (η οποία, σαν συντονισμένη με τη συνθήκη, έχει επίσης κρεμασμένο στον δεξί της ώμο ένα όπλο) ποζάρουν στον φακό κατά τις αρχές Οκτωβρίου του 1944, τις μέρες της απελευθέρωσης της πόλης του Ηρακλείου από τους Γερμανούς.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
