«Δεν υπάρχουν λάθη, μόνο ζωή». Αυτή η φράση του Νίκου Καρούζου (1926-1990) θα τιτλοφορούσε, ίσως, ακριβέστερα το αφήγημα Με τον Νίκο Καρούζο (εκδ. Loggia) της εικαστικού Εύας Μπέη, συντρόφου του ποιητή τα τελευταία εννέα χρόνια της ζωής του. Πρόκειται για ημερολογιακές σημειώσεις της, ατάκτως ερριμμένες σε ένα συρτάρι, που αποφασίζει κάποια στιγμή να βάλει σε σειρά.
«Θα μιλούσα για έναν ποιητή, έναν έρωτα, μια εποχή; Για μένα, για άλλους; Για όλα;» αναρωτιέται αρχίζοντας την αφήγησή της με τη γενεαλογία της έκδοσης. Μιλάει για όλα, απαντά ο αναγνώστης: Για τον εαυτό της, τη ζωή της, την καλλιτεχνική της διαμόρφωση και τη σύνδεσή της το 1981 με τον πενηνταπεντάχρονο Καρούζο που αποτελεί σημείο αναφοράς της εμπειρίας και των αναμνήσεών της: «Οταν συνδεθήκαμε, ήμουν τριάντα επτά χρονών. Το χρυσάφι μου το είχα ήδη οριοθετήσει. Ομως μου δίδαξε κάποιους θεσπέσιους τρόπους εξόρυξης του υλικού».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
