«Δεν πρόκειται για μια ακόμη μάχη, αλλά για μια στυγνή δολοφονία». Τα λόγια ενός νεαρού σκωτσέζου στρατιώτη στην Ολλανδέζα Κάτε τερ Χορστ, άμαχη που περιέθαλψε πλήθος τραυματιών, δίνουν επιγραμματικά το μέτρο της σκληρότητας της μάχης του Αρνεμ τον Σεπτέμβριο του 1944. Φιλόδοξη, αλλά κακοσχεδιασμένη απόπειρα να υπερκεραστούν οι γερμανικές δυνάμεις στις Κάτω Χώρες μέσω συνδυασμού μετωπικής επίθεσης και ρίψης αλεξιπτωτιστών στα μετόπισθέν τους, η επιχείρηση των Συμμάχων υπήρξε αποτέλεσμα κάκιστης επιτελικής οργάνωσης και κατέληξε σε αυτό που ο διακεκριμένος βρετανός ιστορικός Αντονι Μπίβορ αποκαλεί στον υπότιτλο του βιβλίου του Αρνεμ 1944 «η τελευταία νίκη των Γερμανών». Μεταξύ 19 και 25 Σεπτεμβρίου η επιμονή του βρετανού στρατάρχη Μπέρναρντ Μοντγκόμερι να διαβεί τον Ρήνο πριν από τον αμερικανό στρατηγό Τζορτζ Πάτον οδήγησε στην προώθηση βρετανικών και αμερικανικών μονάδων ενάντια σε έμπειρες, αν και κατώτερες αριθμητικά, γερμανικές αντίστοιχες σε ένα μέτωπο αστικού ιστού με μία μόνο κύρια αρτηρία με συνέπεια την καθήλωση και τον αποδεκατισμό τους. Επρόκειτο, παρατηρεί εύστοχα ο Μπίβορ, για επιχείρηση σχεδιασμένη να επιτύχει μόνο αν όλα εξελίσσονταν απολύτως ομαλά αγνοώντας «επιδεικτικά τον κλασικό και απαράβατο παλαιό κανόνα: κανένα σχέδιο δεν ισχύει κατά γράμμα μετά τη λήψη επαφής με τον εχθρό».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
