Ενας κλασικός φιλόλογος που έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Βαρκελώνη επιστρέφει στην Ελλάδα την εποχή της κρίσης για να ανακαλύψει έναν τόπο σε πλήρη διάλυση. Ο ήρωας έχει ξοδέψει τα καλύτερα χρόνια της νιότης του στον αντιδικτατορικό αγώνα, έχει γνωρίσει από κοντά και έχει τιμήσει δεόντως τον Αλέκο Παναγούλη, έχει βασανιστεί στο ΕΑΤ-ΕΣΑ της οδού Μπουμπουλίνας και επιπλέον το ένα του χέρι έχει μείνει παράλυτο από άγνωστη αιτία. Να είναι κάτι που προέκυψε από τα βασανιστήρια και δεν μπορεί να το ανακαλέσει ή μήπως η παράλυση έχει ψυχολογικές ρίζες; Οπως κι αν είναι, το τοπίο το οποίο αντικρίζει κατά την επιστροφή του ο πρωταγωνιστής δεν έχει καμιά σχέση με όσα άφησε πίσω του: οι παλαιοί συναγωνιστές έχουν μπλεχτεί στα δίχτυα της πολιτικής και της οικονομικής εξουσίας, έχουν πεθάνει ή απλώς σιωπούν, η χώρα πληρώνει πανάκριβα την πολυετή παράδοσή της στη χλιδή της ευμάρειας και οι πολίτες μοιάζει να βιώνουν την κρίση με μια αδιανόητα παθητική στάση.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
