Ας φανταστούμε τη σκηνή: Ενας φιλοπερίεργος αναγνώστης ξεφυλλίζει σε κάποια βιβλιοθήκη τις κιτρινισμένες εύθρυπτες σελίδες του περιοδικού «Φοίβος». Με δέος ανακαλύπτει πως αυτή η «επιμήνιος συγγραφή περί της δημόσιας υγείας της οικογενειακής υγιεινής και της προχείρου οικιακής ιατρικής εν ελλείψει ιατρού» φτάνει, στα τέλη του 19ου αιώνα, από την εσπέρια «Μανχεστρία» και το «Λιβερπόλι» ως την Καλκούτα και πίσω εις Παρισίους.
Ποιοι είναι οι ομογενείς που υποστηρίζουν με τη συνδρομή τους αυτή την εκλαϊκευτική ιατρική έκδοση που τυπώνεται στην Αθήνα κι όχι στο Παρίσι ή στη Βιέννη, τα διεθνή κέντρα του προεπαναστατικού ελληνικού Τύπου; Γραμματισμένοι, πιθανότατα μέλη μιας αστικής τάξης, έχουν κοινό στοιχείο την ελληνική γλώσσα. Στον νοερό γεωγραφικό χάρτη του 19ου αιώνα ο «Φοίβος» γίνεται πύλη εισόδου σε ενδιαφέροντες κόσμους.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
