Απειλή από το υπερπέραν

«Αυτή η ιστορία είναι μια ιστορία τρόμου» επαναλαμβάνει διαρκώς ο νεαρός Τζέιμι Κόνκλιν, αφηγητής του μυθιστορήματος Αργότερα (εκδ. Κλειδάριθμος) του Στίβεν Κινγκ. Από την παιδική του ηλικία ο Τζέιμι ανακαλύπτει ότι διαθέτει ένα αμφιλεγόμενο χάρισμα – τη δυνατότητα να βλέπει τις φασματικές μορφές των νεκρών και να συνομιλεί μαζί τους λίγο μετά τον θάνατό τους. Ανακαλύπτει επίσης ότι η ικανότητά αυτή μπορεί να έχει θετικές και αρνητικές πλευρές. Οταν ο σημαντικότερος συγγραφέας του καταρρέοντος λογοτεχνικού πρακτορείου της μητέρας του πεθαίνει ξαφνικά, μια μεταθανάτια συζήτηση μαζί του γύρω από την εξέλιξη της πλοκής του μπεστ σέλερ που δεν είχε παραδώσει σώζει την επιχείρηση. Οταν η αστυνομικός και σύντροφος της μητέρας του, Λιζ Ντάτον, τον εξαναγκάζει να μιλήσει με έναν νεκρό τρομοκράτη που η τελευταία του βομβιστική επίθεση βρίσκεται σε εξέλιξη, ο Τζέιμι αρχίζει να καταδιώκεται από το φάντασμά του. Η αναμέτρηση με το πλάσμα αυτό, παράλληλη με εκείνη των φόβων και των ανησυχιών ενός εφήβου, βρίσκεται στο επίκεντρο του βιβλίου που κινείται μεταξύ ζοφερής πραγματικότητας και μεταφυσικού τρόμου. Ο συγγραφέας στήνει δεξιοτεχνικά μία από τις κλασικές του ιστορίες όπου το υπερφυσικό εισβάλλει αιφνιδιαστικά στο καθημερινό ανατρέποντας την τάξη και τη μορφή του κόσμου. Εδώ η ενηλικίωση του νεαρού πρωταγωνιστή ταυτίζεται με την ευθεία αντιμετώπιση και τον εξορκισμό ενός πραγματικού δαίμονα, το άγνωστο απωθείται (αν και η επιστροφή του δεν αποκλείεται ποτέ) και ο αναγνώστης δεν μπορεί παρά να θαυμάσει την απαράμιλλη δεινότητα με την οποία ο Στίβεν Κινγκ εξακολουθεί να προξενεί ρίγη ανάγοντας το ακαθόριστο σε υπαρξιακή απειλή.