Το φετινό καλοκαίρι όλοι μας γίναμε, για μια ακόμα φορά, μάρτυρες μιας τεράστιας οικολογικής καταστροφής στην πατρίδα μας. Μιας καταστροφής που δείχνει να μη δαμάζεται και που αναδεικνύει με εκκωφαντικό τρόπο διαχρονικά προβλήματα. Μια πραγματικότητα που τη βιώνουν μαζί με εμάς και πολλά ευρωπαϊκά κράτη αλλά και χώρες όπως ο Καναδάς. Είναι φυσικό και λογικό να αναρωτιόμαστε ποια μπορεί να είναι η κατάληξη όλων αυτών και τι οφείλουμε και επιβάλλεται να πράξουμε. Και στα δύο ερωτήματα τις απαντήσεις μάς τις δίνει εδώ και χρόνια η επιστήμη. Με ακρίβεια, τεκμηρίωση και πολύ συγκεκριμένες δράσεις. Απομένει όμως και μια ακόμα δράση, που ξεκινά μέσα από την ανάγκη του Σκεπτόμενου Ανθρώπου αλλά και όσων φέρουν την ευθύνη διακυβέρνησης διεθνώς, να δουν τη μεγάλη εικόνα, να αφουγκραστούν το μέλλον και δημιουργήσουν το συνταγματικό πλαίσιο που θα δώσει πνοή σε σύγχρονες πολιτικές μέσα από τις αντίστοιχες νομοθετικές ρυθμίσεις και παρεμβάσεις. Και που ασφαλώς μπορούν να επικαιροποιούνται.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
