Ελληνική λογοτεχνία : Ανάμεσα στο μοντέρνο και στο μεταμοντέρνο

Γιώργος Χειμωνάς
Απαντα τα πεζά
Εισαγωγικά κείμενα: Ευριπίδης Γαραντούδης, Μάρω Δούκα,Γιώργος Βέλτσος, Αλέξανδρος Ισαρης.
Εκδόσεις Πατάκη
σελ. 589, τιμή 20,90 ευρώ

Ο μοντερνισμός είναι ένα στοιχείο το οποίο διαπερνά την πεζογραφία του Γιώργου Χειμωνά (1938-2000) στο σύνολό της: υπονόμευση των λογικών ακολουθιών, ακατάσχετη ονοματολογία, κατακερματισμός και διασπορά του υποκειμένου, ανατρεπτικοί δεσμοί με τη λογοτεχνική παράδοση, παιχνίδια επανασημασιοδότησης με το ιερό, το θρησκευτικό και το αρχαϊκό, αποκάλυψη των τεχνικών που λειτουργούν εντός του συγγραφικού εργαστηρίου. Κάτι, όμως, παραφυλάει ήδη για να ροκανίσει μια τέτοια ταυτότητα: είναι το μηδενιστικό πνεύμα και οι φαντασιώσεις καταστροφής και αυτοκαταστροφής του μεταμοντέρνου. Κοιταγμένη η τέχνη υπό το πρίσμα του μεταμοντέρνου στο έργο του Χειμωνά, δεν μπορεί παρά να περιοριστεί, να περισταλεί, να υπονομευτεί και εν τέλει να απορρυθμιστεί εκ βάθρων, χωρίς να είναι σε θέση να προσφέρει καμία λύτρωση και κανένα καταφύγιο: ούτε για τη βαθμιαία διάρρηξη των συλλογικών δεσμών της εποχής του συγγραφέα ούτε για την καταστρατήγηση της ελευθερίας που θα αποκτήσει το εγώ μετά την εκπαραθύρωσή του από το πνεύμα της κοινότητας. Παρ’ όλα αυτά, ο Χειμωνάς δεν θα απομακρυνθεί από τον μοντερνισμό, αφού θα διατηρήσει μέχρι το τέλος στα κείμενά του δύο απαράγραπτα χαρακτηριστικά του.