Της άρεσαν η λιακάδα και τα μήλα, σχεδόν όλα τα είδη της μουσικής. Της άρεσαν τα τρένα και οι αριθμητικοί γρίφοι και γενικότερα ό,τι είχε να κάνει με αριθμούς. Αγαπούσε τις εκδρομές στη θάλασσα και το κολύμπι αλλά και τη σιωπή, τον ύπνο και τα όνειρα. Λάτρευε το φαγητό, το άρωμα του καφέ, τα μιγκέ και τα σκυλιά (όχι όλα). Τρελαινόταν για το θέατρο. Η Αγκαθα Κρίστι (1890-1976) αυτοβιογραφείται στο βιβλίο της «Μια αυτοβιογραφία» (μετάφραση Χρήστος Καψάλης, εκδόσεις Ψυχογιός), ένα απολαυστικό αφήγημα, περίπου 700 σελίδων, που το έγραψε γύρω στο 1965. Η δημιουργός του Ηρακλή Πουαρό αλλά και της Μις Μαρπλ λαχταρούσε να γράψει την αυτοβιογραφία της. Και η λαχτάρα αυτή την κατέλαβε ξαφνικά στο σπίτι της στη Μεσοποταμία, στο Νιμρούντ, όπου ο δεύτερος σύζυγός της, ο αρχαιολόγος Μαξ Μαλόουαν, έκανε ανασκαφές.
Πρόκειται για ένα συναρπαστικό ταξίδι στη ζωή μιας συγγραφέως που έχει αγαπηθεί σε όλον τον κόσμο. Τα παιδικά της χρόνια, σε μια αμερικανοβρετανική οικογένεια, τα μεταβικτωριανά ήθη, ο γάμος της με τον Αρτσι Κρίστι, που την εγκατέλειψε για τη γραμματέα ενός φίλου τους, η κόρη της Ρόζαλιντ και ο εγγονός της Μάθιου, ο δεύτερος γάμος της με τον πολύ μικρότερό της Μαξ, χάρη στον οποίο έγινε και ερασιτέχνις αρχαιολόγος.
Η ιδέα να γράψει μια αστυνομική ιστορία τής ήρθε όταν δούλευε ως εθελόντρια σε φαρμακείο νοσοκομείου στην Αγγλία στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ηταν περιτριγυρισμένη από δηλητήρια. Οι επιρροές της ήταν ασφαλώς ο σερ Αρθουρ Κόναν Ντόιλ και ο Μορίς Λεμπλάν, ο δημιουργός του Αρσέν Λουπέν. Εμπνεύστηκε τον Πουαρό επισκεπτόμενη ένα στρατόπεδο βέλγων προσφύγων στη Βρετανία, κατά τον πρώτο πόλεμο. Στα μυθιστορήματά της βρίσκεται πάντα από την πλευρά του θύματος. Λέει πως όταν καταφέρνει να γλιτώσει ένα παρ’ ολίγον θύμα αισθάνεται τεράστια αγαλλίαση. Εζησε τους βομβαρδισμούς του Λονδίνου στον Β’ Παγκόσμιο. Δεν κατέβηκε ποτέ σε καταφύγιο. Πάντοτε στο κρεβάτι της με ένα μαξιλάρι στο πρόσωπο, για τα θραύσματα των γυαλιών, και έχοντας έτοιμη τη γούνα της και μια λαστιχένια θερμοφόρα.
Η αυτοβιογραφία της Αγκαθα Κρίστι είχε κυκλοφορήσει για πρώτη φορά στα ελληνικά το 2002, σε μετάφραση της Χίλντας Παπαδημητρίου, από τις εκδόσεις Λυχνάρι. Η νέα έκδοση, σε νέα μετάφραση, εντάσσεται στο πρόγραμμα επανέκδοσης των έργων τής συγγραφέως υπό νέα στέγη, τις εκδόσεις Ψυχογιός.
