Το 2012, ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος, έχοντας πίσω του δυο δεκάδες βιβλία, σενάρια ταινιών και μεταφράσεις, παραχώρησε, σε ηλικία μόλις 53 ετών, το αρχείο του στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη προνοώντας για την υστεροφημία του. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το αυτοβιογραφικό Η υψηλή τέχνη της αποτυχίας (Ικαρος, 2012), μια εκτενής συλλογή προσωπικών κειμένων. Υστερα από δύο μυθιστορήματα που αναμετρώνται με την Ιστορία και τα Δεκεμβριανά (Η πιο κρυφή πληγή, Ικαρος, 2012) και την πρόσφατη οικονομική κρίση (Ο άνθρωπος που έκαψε την Ελλάδα, Κέδρος, 2018), συμπληρώνει τη σκιαγράφηση του εαυτού με τον τόμο Ο,τι καλύτερο μου έχει συμβεί (Κέδρος, 2021).
Τα 36 σύντομα κείμενα του βιβλίου εκτείνονται σε όλους τους κύκλους του ατομικού: τη σχέση με τον εαυτό και τον χρόνο, την υγεία, την ευζωία, τους γονείς, τη σύζυγό του δημοσιογράφο Σταυρούλα Παπασπύρου και την κόρη του Κατερίνα («… αναμφισβήτητα ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί γενικά στη ζωή μου»), με τις δημιουργικές ενασχολήσεις, αλλά και με θέματα της πολιτικής και της κοινωνικής επικαιρότητας. Αναμνήσεις και ανεκδοτολογικά επεισόδια σκιαγραφούν τις σχέσεις του με τον μέντορά του Μένη Κουμανταρέα, με τον έτερο μέντορα και κουμπάρο του Δημήτρη Νόλλα, την εκδότρια του Κέδρου Κάτια Λεμπέση και τον σκηνοθέτη Νίκο Παναγιωτόπουλο που μετέφερε με εμπορική επιτυχία τον Εργένη στον κινηματογράφο. Την προσωπογραφία του συγγραφέα συμπληρώνουν σχόλια για τη σχέση του με το κοινό και την κριτική και αναφορές στα πρώτα διαβάσματα (Καζαντζάκης και Ιούλιος Βερν, λαϊκά αναγνώσματα και κόμικς) και τα κρυφίως διαβασμένα από την πατρική βιβλιοθήκη Θα φτύσω στους τάφους σας του Μπορίς Βιάν και Λολίτα του Ναμπόκοφ, που άφησαν το αποτύπωμά τους στα δικά του «σεξουαλικά γραπτά».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
