Τα ταξίδια με αεροπλάνο είναι κάτι σαν αναγκαίο κακό. Αφού, τα πρώτα πέντε λεπτά, έχεις ξεμπερδέψει με το περιοδικό της αεροπορικής εταιρείας το οποίο έχεις ούτως ή άλλως διαβάσει σε άλλη πτήση, καταφεύγεις ανόρεχτα στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό σου προκειμένου να απασχοληθείς με κάτι για τις επόμενες ώρες, ευελπιστώντας ότι όταν επιτέλους προσγειωθείς, ο περιφερειακός του Λονδίνου, Μ25, δεν θα έχει το σύνηθες μποτιλιάρισμα.
Αυτά σκέφτομαι καθώς οδηγώ απολαμβάνοντας τον φρέσκο αέρα, κάπου βόρεια του Freiburg χωρίς καν να ξέρω ούτε πού ακριβώς βρίσκομαι ούτε πώς θα εξελιχθεί η διαδρομή. Γνωρίζω ότι η μετάβαση από τη Γενεύη στο Λονδίνο μέσω Γερμανίας δεν αποτελεί την πιο γρήγορη διαδρομή, ωστόσο θα ήταν ιεροσυλία να περιορίσω τη McLaren 720S Spider στο ανώτατο όριο ταχύτητας των 130 χλμ./ώρα και στις ευθείες των γαλλικών αυτοκινητοδρόμων. Εξάλλου, το Nurburgring παρουσιάζει μάλλον περισσότερο ενδιαφέρον από τις περασμένες δόξες της πίστας της Reims-Gueux. Ετσι, έχοντας παραλάβει τον φωτογράφο Aston Parrot από το αεροδρόμιο της Γενεύης όπου διαπίστωσα ιδίοις όμμασι το «γκελ» της ολόχρυσης – προς μεγάλη απογοήτευση του Aston – McLaren στο μαζεμένο πλήθος, κατευθυνόμαστε για τα σύνορα με τη Γερμανία, τηρώντας με ευλάβεια τα όρια ταχύτητας και έχοντας ανοιχτό το Google Maps εκ παραλλήλου με το ελαφρώς αναξιόπιστο IRIS της McLaren.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
