Το Renault Rafale και οι μεγάλες προσδοκίες

Ξεχάστε για λίγο το αμιγώς ηλεκτρικό Renault 5 που μονοπωλεί από τις αρχές του 2024 το ενδιαφέρον των φίλων της μάρκας ως ένα ρετροφουτουριστικό σχεδιαστικό «θαύμα». Προσπεράστε επίσης τον «πονοκέφαλο» που προκαλεί η εμφάνιση τόσων διαφορετικών SUV μοντέλων Renault σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Προτείνω να εστιάσετε την προσοχή σας στη δημιουργική επανάσταση που έφερε η έλευση στο Παρίσι του Luca de Meo, επικεφαλής της μάρκας, και στο προϊοντικό τσουνάμι που εκείνος ξεσήκωσε.

Χάρη σε αυτόν η Renault απέκτησε και πάλι «σφυγμό» καθώς, πέραν του αιώνιου πρωταγωνιστή που ονομάζεται Clio, διαθέτει μια γκάμα SUV που αξίζει να βρίσκεται στην ερώτηση του ενός εκατομμυρίου στο δημοφιλέστερο τηλεπαιχνίδι της Ευρώπης.

Μετά τα Captur, Symbioz, Austral, Arkana και Espace όχι μόνο παρόντα αλλά και εντελώς «φρέσκα», η γαλλική φίρμα λανσάρει τώρα το Rafale που με μήκος 4,71 μέτρα τοποθετείται ανάμεσα σε Austral (4,57 μέτρα) και Espace (4,722 μέτρα), αποτελώντας ό,τι πιο αναβαθμισμένο έχει να επιδείξει η Renault στην κατηγορία D, με τα στελέχη της να δηλώνουν εργαζόμενοι σε μια αυτοκινητοβιομηχανία που σκέφτεται ως premium αλλά απευθύνεται σε όλους.

Η αλήθεια για το Rafale βρίσκεται κάπου στη μέση καθώς αν και θα μπορούσε να αποτελεί, για παράδειγμα, το alter ego της BMW X4 δεν υποδύεται κάτι. Αξιοποιεί στο έπακρο τη διαθέσιμη τεχνολογία και κάνει τη διαφορά με τη διαδικασία της κατασκευής του, τα υλικά που έχουν επιλεγεί για το εσωτερικό του και την ακρίβεια με την οποία οι σχεδιαστικές λεπτομέρειες δημιουργούν μια εικόνα-πρότυπο και όχι μιμητή.

Έτσι χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια το τελικό αποτέλεσμα κερδίζει τις εντυπώσεις αφού συνδυάζει υπερεπαρκείς οικογενειακούς χώρους στον θάλαμο επιβατών (με μόνη σοβαρή ένσταση εδώ το χαμηλό έδρανο του πίσω καθίσματος), παρέχοντας 627 λίτρα στο πορτμπαγκάζ και μια πολύ δελεαστική εμπειρία συνδεσιμότητας μέσω του συστήματος infotainment OpenR-Link με 50 διαθέσιμες εφαρμογές και τεχνολογία Google.

Στο εσωτερικό του η εικόνα είναι παρόμοια με εκείνη στο Austral, με μεγαλύτερο ωστόσο πλάτος στο Rafale, δύο οθόνες 12,3 ιντσών στον πίνακα οργάνων και 12,0 ιντσών στο κέντρο του ταμπλό (με κάθετη διάταξη) και ένα head-up display 9,3 ιντσών στο οπτικό πεδίο του οδηγού.

Επίσης το πολυλειτουργικό τιμόνι φιλοξενεί μεταξύ άλλων και τον διακόπτη για την εναλλαγή των προγραμμάτων οδήγησης. Υπάρχει ακόμη μια (προαιρετική) ηλεκτροχρωματική γυάλινη οροφή με τέσσερις λειτουργίες για την είσοδο ή τον αποκλεισμό του φυσικού φωτός στον θάλαμο επιβατών, που εκ του αποτελέσματος κάτω από τον ισπανικό ήλιο φάνηκε ότι λειτουργεί πολύ καλύτερα από αντίστοιχες εφαρμογές άλλων κατασκευαστών.

Μια διαφορετική εμπειρία

Όλα αυτά, αλλά και αρκετά άλλα που αφορούν την ποιότητα, την εργονομία και την προσέγγιση της Renault σε μια κατηγορία που οι γερμανοί κατασκευαστές κυριαρχούν, γίνονται αντιληπτά με μια ενδελεχή ματιά. Το πολύ ενδιαφέρον στοιχείο στο Rafale (το οποίο, κακά τα ψέματα, δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες λόγω του ονόματός του) είναι ο τρόπος που δικαιώνει τον κατασκευαστή του για συγκεκριμένες επιλογές.

Αρχικά με την υβριδική τεχνολογία του, την E-Tech Full Hybrid των 200 ίππων με κινητήρα βενζίνης 1,2 λίτρων, αυτόματο κιβώτιο και ηλεκτροκινητήρα που αντλεί ενέργεια από μπαταρία 2 kWh, διαμορφώνοντας έτσι την κατανάλωση καυσίμου στα 4,7 λίτρα/100 χλμ. και τις εκπομπές ρύπων στα 105 γρ./χλμ.

Στη δική μας, διόλου προσεκτική ενεργειακά οδηγική εμπειρία δεν είδαμε κατανάλωση που ξεπερνούσε τα 6,0 λίτρα/100 χλμ. Δευτερευόντως με την πλατφόρμα (το πιο δομικό στοιχείο του αυτοκινήτου) στην οποία βασίζεται και στην οποία οφείλονται τα δυναμικά χαρακτηριστικά του στον δρόμο, με επιτάχυνση από στάση (0-100 χλμ./ώρα) σε 8,9 δευτερόλεπτα και μέγιστη ταχύτητα 180 χλμ./ώρα.

Αν και η Renault βρίσκει πάντα κάποιον τρόπο να δημιουργεί μια σπορτίφ αίσθηση όταν οδηγείς (μάλλον ως «προίκα» παλαιότερα από τη Renault Sport και τώρα από την Alpine), η «έκπληξη» εδώ οφείλεται στη λειτουργία της ανάρτησης ακόμη και σε χωμάτινη διαδρομή με αχρείαστα υψηλή ταχύτητα για τις συνθήκες. Καθόλου θόρυβος, καλή απορρόφηση των κραδασμών και ικανοποιητική άνεση ακόμη και εκεί. Επόμενο πλεονέκτημα, το σύστημα τετραδιεύθυνσης 4Control Advanced που καθιστά τους ελιγμούς παιχνίδι με την επίτευξη ενός κύκλου στροφής μόλις 10,4 μέτρων, καθώς οι πίσω τροχοί στρέφονται αντίθετα από τους μπροστινούς στις πολύ χαμηλές ταχύτητες και στην ίδια φορά με εκείνους στις γρηγορότερες στροφές προσδίδοντας έτσι σταθερότητα σε ένα αμάξωμα με μεταξόνιο 2,74 μέτρα και βάρος 1.666 -1.721 κιλά.

Οι λιγότερο φανατικοί με τη σπορτίφ οδήγηση θα εκτιμήσουν τη σιγουριά που προσφέρουν και τα 32 διαφορετικά συστήματα υποβοήθησης της οδήγησης, σε ένα αυτοκίνητο που το μόνο ερωτηματικό του είναι η, ακόμη άγνωστη, τιμή πώλησής του στην Ελλάδα, όπου αναμένεται στα τέλη του 2024. Ολα τα υπόλοιπα είναι ξεκάθαρα και δοκιμασμένα.

Caudron-Renault Rafale: Η ιστορία πίσω από τον μύθο

Το αεροπλάνο πίσω από το τετράτροχο Rafale είναι ένα από τα μόλις δύο που σώζονται σήμερα, σχεδόν εννέα δεκαετίες μετά τη δημιουργία του αλλά και αυτό που έθεσε όλα τα ρεκόρ τη δεκαετία του 1930.

Η ιστορία του ξεκίνησε το 1933, όταν ο Louis Renault, παθιασμένος με την αεροναυπηγική και τον ανταγωνισμό, απέκτησε την εταιρεία Caudron και δημιούργησε την Caudron-Renault. Αντλώντας έμπνευση από τα ονόματα των ανέμων οι οποίοι σχετίζονται με το αντικείμενο της νέας του δραστηριότητας αποφάσισε να δώσει στα αεροπλάνα του εμβληματικούς τίτλους: Rafale, Simoun, Typhon, Cyclone.

Την ίδια στιγμή η τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε στην αεροναυπηγική και ιδιαίτερα στην αεροδυναμική αποτέλεσε σπουδαία πηγή τεχνογνωσίας για την ανάπτυξη μελλοντικών αυτοκινήτων, όπως, για παράδειγμα, τα Renault Nervasport και Viva Grand Sport, στα οποία η συμβολή του αεροδυναμιστή μηχανικού Marcel Riffard, σχεδιαστή του Caudron-Renault Rafale, ήταν καθοριστική.

Παράλληλα με αυτό ο Louis Renault επιθυμώντας να προβάλει το πνεύμα πρωτοπόρου της εταιρείας του συνδέθηκε με τις διάσημες αεροπόρους Maryse Bastie και Helene Boucher. Η τελευταία κατέρριψε πολλά ρεκόρ το 1934, συμπεριλαμβανομένου και του παγκόσμιου ρεκόρ ταχύτητας 1.000 χλμ. στα χειριστήρια του δικού της Caudron-Renault Rafale.

Το μονοθέσιο αεροσκάφος της που κατασκευάστηκε εκείνη τη χρονιά είχε μήκος 7,12 μέτρα, διάμετρο έλικας 1,80 μέτρα, αναδιπλούμενο σύστημα προσγείωσης με πεπιεσμένο αέρα και εξακύλινδρο κινητήρα Renault 433, χωρητικότητας 7,95 λίτρων και απόδοσης 330 ίππων.