Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας

H 356 Speedster είναι σίγουρα ιδανική επιλογή για βόλτα στις ακτές της Καλιφόρνιας, είτε κατά μόνας είτε ως μέλος κάποιας από τις πολυάριθμες λέσχες ιστορικών αυτοκινήτων της Ανατολικής Ακτής που διοργανώνουν με κάθε ευκαιρία εκδηλώσεις και αγώνες. Ο δε χαρακτήρας του συγκεκριμένου αυτοκινήτου σε κάνει αυτομάτως να θέλεις να απολαύσεις τον σπορ αέρα ελευθερίας που σου προσφέρει, μετατρέποντάς σε στην επιτομή της αδιαφορίας για τα θηριώδη οκτακύλινδρα αυτοκίνητα που εν τέλει υπερβαίνουν τις δυνατότητες του ταπεινού, επίπεδου τετρακύλινδρου της 356, χωρίς όμως εσύ να δίνεις δεκάρα για αυτό, είτε πρόκειται για απλή βόλτα είτε για αγωνιστική δραστηριότητα.
Ο άνθρωπος που συνέλαβε την ιδέα μιας λιτής, σπορ εκδοχής της 356 που προσιδιάζει περισσότερο σε roadster παρά σε cabriolet, ήταν ο αμερικανός εισαγωγέας της Porsche Max Hoffman, o οποίος βρήκε στη γερμανική πρόταση την ιδανική απάντηση στα διθέσια βρετανικά τετράτροχα της δεκαετίας του ’50. Η ιδέα της… σπορ λιτότητας εξελίχθηκε περαιτέρω από τον εισαγωγέα της γερμανικής φίρμας στη δυτική ακτή των ΗΠΑ John von Neumann, που με τη σειρά του κατασκεύασε 15 σπαρτιατικής λογικής, εξ ου και ελαφρύτερες, 356 με αφετηρία τις εξαιρετικά σπάνιες 356 Coupe που κατασκευάστηκαν στο Gmünd της Αυστρίας, προτού η παραγωγή του μοντέλου μεταφερθεί στο Zuffenhausen. Για την ιστορία, αξίζει να σημειωθεί ότι από το 1954 έως το 1959 κατασκευάστηκαν περίπου 4.900 Speedster, εκ των οποίων μόλις οι 152 εξοπλίζονταν με τον ισχυρότερο κινητήρα με τους τέσσερις εκκεντροφόρους των εκδόσεων Carrera.

Εν είδει τεκμηρίου σπανιότητας του συγκεκριμένου αντιτύπου, από αυτές μόλις οι τρεις υπήρξαν δεξιοτίμονες, έχοντας ως αρχικό προορισμό την αγορά της Αυστραλίας. Οι δύο παραμένουν εκεί ενώ η τρίτη, από τον Σεπτέμβριο του 2011, πολιτογραφήθηκε Βρετανίδα, εξ ου και η βόλτα μου εκτυλίσσεται πολύ μακριά από τον χώρο που αρχικά την υποδέχθηκε με φόντο το ειδυλλιακό τοπίο των Chiltern Hills βορειοδυτικά του Λονδίνου. Οσο βολεύομαι στο μαύρο bucket κάθισμα δεν μπορώ παρά να αναλογιστώ ότι αυτό το μικρό sportscar με τον κινητήρα του 1,5 λίτρου ισχύος 100 ίππων κοστολογείται περί το ένα εκατομμύριο στερλίνες, ήτοι 1,15 εκατομμύρια ευρώ, διερωτώμενος τι ακριβώς έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια με τα κλασικά αυτοκίνητα. Παρά την υπεραξία των κλασικών Porsche, κανένας μηχανικός και σχεδιαστής της γερμανικής φίρμας δεν δούλεψε ποτέ έχοντας κατά νου τη μελλοντική επενδυτική αξία ενός αυτοκινήτου. Αντιθέτως, μάλλον θα τρομοκρατούνταν σε μια τέτοια προοπτική. Ετσι και εγώ προσπαθώ να μην αλλοιώσω την σχέση μου με το αυτοκίνητο αναλογιζόμενος την εξωφρενική τιμή του, με δεδομένο ότι κάτι τέτοιο θα αναιρούσε τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε, που δεν είναι άλλος από την αρμονική συνύπαρξη ανθρώπου και μηχανής με στόχο την αγνή απόλαυση απαλλαγμένη από κάθε ίχνος επίπλαστης πολυτέλειας, φαντεζί εξοπλισμού και περιττών αποσκευών.