Ασχέτως της πατρότητας της φράσης «Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις», μετρά μόνο η ουσία της, την οποία προβλέπω ότι υπό κλίμακα θα την παρακολουθήσουμε στην εξέλιξη της αγοράς αυτοκινήτου τα επόμενα χρόνια. Δεν αναφέρομαι στην αύξηση των ταξινομήσεων καινούργιων αυτοκινήτων – οι αισιόδοξοι ήδη μιλούν για πωλήσεις που θα υπερβούν τις 130.000 μονάδες το 2020 – αλλά στον ρυθμό εξόδου των παλαιότερων αυτοκινήτων από την κυκλοφορία. Αν και στελέχη της κυβέρνησης θεωρούν ότι η ανάκαμψη της οικονομίας θα βοηθήσει προς την κατεύθυνση της ανανέωσης του στόλου των κυκλοφορούντων οχημάτων, θα χρειαστούν χρόνος και χρήματα ώστε αυτό να γίνει πραγματικότητα. Είναι γνωστό άλλωστε ότι η μέση ηλικία των επιβατικών, φορτηγών και λεωφορείων στην Ελλάδα είναι από τις μεγαλύτερες στη γηραιά ήπειρο.
Είναι ακόμη πιο γνωστό ότι σπανίως, αν όχι ποτέ, ένας έλληνας ιδιοκτήτης οχήματος ηλικίας 15 – 20 – 25 ετών το κρατά από χόμπι ή διαστροφή. Προφανώς και θα ήθελε να το αντικαταστήσει, προφανέστερα απλώς δεν μπορεί να το κάνει σκεπτόμενος το βιοτικό του επίπεδο και τις νέες προτεραιότητες επιβίωσης που έχει την τελευταία δεκαετία. Γι’ αυτό και στο άκουσμα της λέξης «αντικίνητρα για την κυκλοφορία παλιών αυτοκινήτων» εγείρονται σοβαρές ενστάσεις, αν και η αλήθεια είναι ότι πρέπει να φύγουν το συντομότερο και μαζικά χιλιάδες σαράβαλα από τους ελληνικούς δρόμους για το καλό του περιβάλλοντος και της ασφάλειας των πολιτών αυτής της χώρας. Πολλοί ήταν εκείνοι που μειδίασαν με την ερμηνεία των προθέσεων της κυβέρνησης περί της παροχής κινήτρων αποκλειστικά για την αγορά και τη χρήση αυτοκινήτων χαμηλών εκπομπών ρύπων, ήτοι ηλεκτρικών επαναφορτιζόμενων.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
