Δεν χρειάζεται εκτενής επιχειρηματολογία για να αντιληφθεί κανείς ότι η γνώση και ο παρεπόμενος πολιτισμός αποτελούν προϊόντα αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε διαφορετικούς «Αλλους», εξ ου και η έννοια της μετακίνησης υπήρξε καταλυτική για την εξέλιξη του πολιτισμού, ακόμα και αν σε (πολλές) περιπτώσεις αυτή η μεταδοτική διαδικασία υπήρξε καταστροφική, σημαίνοντας το τέλος (πολλών) πολιτισμών.
Αφήνοντας ωστόσο κατά μέρος τις καθόδους, τις αναβάσεις και τον διάπλου του Ατλαντικού, θα προτιμήσω, όντας στο κατώφλι μιας νέας δεκαετίας, να σταθώ στη ραγδαία τεχνολογική εξέλιξη των τελευταίων 50-60 χρόνων σε σχέση με τους τέσσερις τροχούς, που από αποκλειστικό προνόμιο μιας εξαιρετικά περιορισμένης ελίτ αποτέλεσαν την επιτομή του αμερικανικού, του ευρωπαϊκού και τελικά του παγκόσμιου ονείρου, για να κατέλθουν εσχάτως σε ρόλο αποδιοπομπαίου τράγου μιας απειλητικής όσο και χαίνουσας περιβαλλοντικής κρίσης και εν τέλει (;) να διασωθούν από αυτό που αποκαλείται 4η βιομηχανική επανάσταση, διασώζοντας μαζί και την τιμή του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
