Εξι εβδομάδες, επτά λεπτά, 43 χρόνια

Ο Niki Lauda υπήρξε ένας από τους πιο επιτυχημένους οδηγούς F1,  τρις πρωταθλητής, o μοναδικός που έχει κατακτήσει πρωταθλήματα με τις McLaren και Ferrari, τις δύο πιο επιτυχημένες ομάδες της κορυφαίας διοργάνωσης του μηχανοκίνητου αθλητισμού, μη εκτελεστικός πρόεδρος της Mercedes-AMG Petronas, στην οποία συμμετείχε και ως μέτοχος με ποσοστό 10%, και εν ολίγοις ένα από τα πιο «βαριά ονόματα» του μηχανοκίνητου αθλητισμού, υπερβαίνοντας κατά πολύ τη συνήθη αναγνωρισιμότητα της συντριπτικής πλειονότητας των οδηγών που περνούν και χάνονται, χωρίς ποτέ κανείς να μάθει το όνομά τους πέρα από τα στενά όρια του αφόρητα ελιτίστικου σπορ της F1 – ιδίως στη σημερινή του μορφή. Παράλληλα, ήταν εξαιρετικά διορατικός επιχειρηματίας, ιδρυτής δύο αεροπορικών εταιρειών τις οποίες μεταπώλησε στις Austrian Airlines και Air Berlin και αγοραστής μιας τρίτης, χωρίς να παραλείπει ενίοτε να πιλοτάρει ο ίδιος τα αεροσκάφη των εταιρειών του, μέχρι πριν από δέκα χρόνια, καθώς η αεροπλοΐα υπήρξε μία από τις αδυναμίες του. Αυτό που επίσης δεν παρέλειπε ήταν να μεταδίδει τις γνώσεις του και εκτός των paddocks, είτε από τη θέση του ως σχολιαστή της γερμανικής τηλεόρασης είτε ως συγγραφέα πολυάριθμων και πολυμεταφρασμένων βιβλίων με αντικείμενο τις εμπειρίες του από το πανηγύρι της F1, στοχεύοντας πότε στο θυμικό των αναγνωστών που θα ήθελαν να διαβάσουν την ιστορία του ανθρώπου που «επέστρεψε από την κόλαση», όπως είναι ο τίτλος της αυτοβιογραφίας του, και άλλοτε σε εκείνους που επιθυμούν να καταδυθούν στις τεχνικές και μη λεπτομέρειες μιας περασμένης, πιο αθώας αλλά και πιο επικίνδυνης εποχής της F1.

Και η αλήθεια είναι ότι αρκεί μια ματιά στο Google προκειμένου οι ρέκτες της στατιστικής και των «τίτλων» να εντοπίσουν σωρεία άλλων επιτευγμάτων, ιδιοτήτων και αριθμών που συνδέονται με τον «Αρουραίο», όπως ήταν το προσωνύμιό του λόγω της χαρακτηριστικής του οδοντοστοιχίας, στοιχειοθετώντας την αυταπόδεικτη υπεροχή του έναντι πολυάριθμων άλλων για μια σειρά χειροπιαστών λόγων.
Ωστόσο, μάλλον η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων θα τον θυμάται για κάτι διόλου χειροπιαστό, μάλλον υπερβατικό θα το χαρακτήριζε κανείς, δεδομένης τόσο της εξέλιξης όσο και της γενναιότητας και της εμμονικής προσήλωσης ενός ανθρώπου που πήρε δάνειο για να εξασφαλίσει την είσοδό του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, για να πει αργότερα στον Bernie Ecclestone, όταν αποσύρθηκε την πρώτη φορά το 1979, «βαρέθηκα να τρέχω γύρω-γύρω».