Ο ορισμός «χρόνια νεφρική νόσος» περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα χρόνιων νεφρικών διαταραχών και χαρακτηρίζεται από προοδευτική έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας διάρκειας τουλάχιστον 3 μηνών, που κυμαίνεται από τη χρόνια ασυμπτωματική πρωτεϊνουρία ή αιματουρία μέχρι την προχωρημένη νεφρική βλάβη που απαιτεί αιμοκάθαρση. Η χρόνια νεφρική νόσος στα αρχικά στάδια είναι ασυμπτωματική. Με τη συνεχιζόμενη έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας εμφανίζονται συμπτώματα από την αύξηση της ουρίας στο αίμα όπως ανορεξία, ναυτία, έμετοι, περικαρδίτιδα και βλάβη του νευρικού συστήματος. Από τη στιγμή της βλάβης των νεφρών, η εξέλιξη είναι προοδευτική και ο ρυθμός επιδείνωσης εξαρτάται από τη νόσο που προκαλεί τη νεφρική βλάβη, τις συννοσηρότητες, γενετικούς παράγοντες και από την έγκαιρη έναρξη κατάλληλης θεραπείας. Η εκτίμηση του βαθμού της νεφρικής βλάβης γίνεται με τον υπολογισμό του ρυθμού σπειραματικής διήθησης και του βαθμού της λευκωματουρίας. Η σπειραματική διήθηση είναι συνάρτηση της ηλικίας και της κρεατινίνης στον ορό του αίματος. Η κρεατινίνη από μόνη της μας δίνει λίγες πληροφορίες για τον βαθμό της νεφρικής λειτουργίας, επειδή για να διαπιστωθεί μια αύξηση στην τιμή της πρέπει να προκληθεί μεγάλου βαθμού νεφρική βλάβη.
Η συχνότητα της χρόνιας νεφρικής νόσου στον γενικό πληθυσμό κυμαίνεται ανάλογα με τη χώρα μεταξύ 10% και 14%. Στην Ελλάδα, ο σακχαρώδης διαβήτης (29,7%), η υπέρταση (25,3%) και οι σπειραματονεφρίτιδες (16,3%) αποτελούν τα συχνότερα αίτια χρόνιας νεφρικής νόσου. Λιγότερο συχνά αίτια (συχνότητα μικρότερη από 5%) είναι οι διάμεσες νεφροπάθειες, οι νεφροπάθειες μετά νεφρεκτομή, η αποφρακτική ουροπάθεια, τα αυτοάνοσα νοσήματα, η νεφρολιθίαση και η πολυκυστική νόσος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
