Πέρα από κάθε αμφιβολία, η παγκόσμια οικονομία βιώνει από τις αρχές του 2020 το μεγαλύτερο shock μετά τη Μεγάλη Υφεση του 1929. Η πανδημία της COVID-19 αδρανοποίησε την οικονομία και σταμάτησε την ομαλή λειτουργία της αγοράς επιταχύνοντας και διευρύνοντας τις ανισότητες μεταξύ των μικρών-μεσαίων και των μεγάλων επιχειρήσεων αλλά και μεταξύ των εργαζομένων. Η πανδημία κινητοποίησε τεράστια αποθέματα κρατικών και δημόσιων πόρων για την υποστήριξη των εθνικών οικονομιών δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη μιας νέας οικονομικής κοσμοθεωρίας που θα έχει περισσότερο στον πυρήνα της το κράτος και την παρέμβασή του στην πραγματική οικονομία.
Η πανδημία βρήκε την ελληνική οικονομία σε μια διαδικασία κατά την οποία είχε εδραιώσει τη δυναμική της. Μάλιστα, με βάση τις αρχικές προβλέψεις για το 2020, πριν από τον κορωνοϊό, αναμενόταν μια ακόμα εξαιρετική τουριστική σεζόν, η οποία σε συνδυασμό με τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος προβλεπόταν ότι θα επιταχύνει τις οικονομίες κλίμακας τόσο των επιχειρήσεων όσο και της οικονομίας γενικότερα. Ομως η πανδημία αποτελεί μια τομή για τη σύγχρονη ελληνική οικονομική ιστορία. Η συρρίκνωση του ΑΕΠ (μείωση κατά -11,7% για το τρίτο τρίμηνο του 2020), η μείωση των εξαγωγών (κατά -7,9%) αλλά και η συμπίεση που δέχεται ο κύκλος εργασιών του λιανικού εμπορίου, λόγω και του δεύτερου lockdown, τεκμηριώνουν την αβεβαιότητα που βιώνουν οι επιχειρήσεις. Παράλληλα η πανδημία ενισχύει την ένταση των μεγα-τάσεων της παγκόσμιας οικονομίας, όπως ο ψηφιακός και ο πράσινος μετασχηματισμός, αλλά και οι προκλήσεις του διεθνούς εμπορίου.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
