Μια χώρα δανείζεται από το εξωτερικό αν η εθνική αποταμίευση (δηλαδή το άθροισμα της αποταμίευσης των νοικοκυριών, των επιχειρήσεων και του δημοσίου τομέα) δεν επαρκεί για τη χρηματοδότηση των εγχωρίων επενδύσεων. Όλες οι χρεοκοπίες της Ελλάδας επήλθαν όταν η χώρα βασίστηκε υπέρμετρα στην ξένη αποταμίευση προκειμένου να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξή της.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου 1995-2008 ο ετήσιος (καθαρός) δανεισμός της Ελλάδας από το εξωτερικό (δηλαδή το άθροισμα του δανεισμού του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα) αυξήθηκε σταδιακά από το 2% του ΑΕΠ το 1995 στο 14% το 2008. Η συνεπαγόμενη συνεχής, και επιταχυνόμενη, διεύρυνση του εξωτερικού χρέους της χώρας, σε συνδυασμό με την παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση, οδήγησε σε αποκλεισμό της Ελλάδας από τη διεθνή χρηματοδότηση και εισήγαγε τη χώρα στην εποχή των μνημονίων.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
