«Είχαμε περάσει πολλές ώρες, ούτε που θυμάμαι πόσες, εμείς και τα παιδιά μας, καθισμένοι στο τζιπ που μας μετέφερε» θυμάται η Μαρίνα Βερνίκου ανατρέχοντας σε ένα οικογενειακό ταξίδι στην Τανζανία. «Σταθμευμένοι κοντά σε μία από εκείνες τις φυσικές δεξαμενές νερού όπου πηγαίνουν τα άγρια ζώα για να ξεδιψάσουν, περιμέναμε την εμφάνισή τους». Κάποια στιγμή ανταμείφθηκαν για την υπομονή τους. «Και τότε, σηκώσαμε όλοι τις μηχανές μας, μικροί και μεγάλοι και αρχίσαμε να φωτογραφίζουμε σαν τρελοί. Τα ζώα έφυγαν, και εγώ συνειδητοποίησα πως παρασυρμένοι από την επιθυμία μας να τα απαθανατίσουμε, δεν τα είχαμε δει! Είχαμε φωτογραφίσει τις εικόνες, χωρίς όμως να τις έχουμε απολαύσει! Γύρισα και είπα στα παιδιά μου, «δεν φεύγουμε ακόμα, θα περιμένουμε το επόμενο κοπάδι». Κουρασμένα από την ήδη μεγάλη αναμονή άρχισαν να παραπονιούνται. Τους εξήγησα όμως, πως αυτή τη φορά έπρεπε να το κάνουμε σωστά: Να αφήσουμε κάτω τις φωτογραφικές μηχανές και να ζήσουμε τη στιγμή, να παρατηρήσουμε το συγκλονιστικό θέαμα, κάτι που πιθανώς δεν θα ξαναβλέπαμε ποτέ στη ζωή μας. Ηταν τόσο όμορφες, δυνατές και συγκινητικές οι εικόνες εκείνες, που δεν σας κρύβω πως με έπιασαν τα κλάματα».
Με αυτή την ιστορία η γνωστή φωτογράφος λέει κάτι απλό αλλά και ουσιαστικό, το οποίο, πολλοί από εμάς – όσοι παρατηρούμε τον κόσμο περισσότερο μέσα από τη φωτογραφική μηχανή του κινητού μας παρά με τα μάτια μας – έχουμε ξεχάσει: Πρώτα ζούμε και μετά φωτογραφίζουμε! Οι πιο πολλοί, πάντα βιαστικοί καταγράφουμε τα πάντα στον φακό μας και έπειτα τα αναρτούμε στα social media. Ομως, η στιγμή που έγινε φωτογραφία, έχει στο μεταξύ περάσει χωρίς να την έχουμε ζήσει. Αυτή είναι λοιπόν η πρώτη συμβουλή που δίνει η Μαρίνα Βερνίκου σε όποιο παιδί, μικρό ή μεγαλύτερο, ενδιαφέρεται για τη φωτογραφία: Πρώτα παίξε, αφουγκράσου τον κόσμο γύρω σου, γέμισε τα μάτια και την ψυχή σου εικόνες! Πρώτα ζήσε και μετά φωτογράφισε!
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
