Είδε ξανά το φως των Κυκλάδων 21 αιώνες μετά τη γέννησή της, όταν ένας αγρότης αναζητούσε, σκάβοντας κοντά στο αρχαίο θέατρο της Μήλου, πέτρες κατάλληλες για οικοδομικό υλικό. Το μυστικό της ανακάλυψής της αποκαλύφθηκε από μια σκηνή ζηλοτυπίας της συζύγου του. Για χάρη της προκλήθηκαν διπλωματικές εντάσεις που ενέπλεξαν από τη Γαλλία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία έως τη Βαυαρία. Και ο θρύλος που δημιουργήθηκε γύρω από την ταυτότητά της, την αρχαιολογική και αισθητική της αξία, αλλά και το τι κρατούσε στα χέρια της – τα οποία φέρεται να έχασε επί τούτου και βίαια κατά την εύρεσή της – οδήγησε ώστε «πλειοτέρα μελάνη εχύθη ή όσον αίμα ένεκα της Ελένης του Μενελάου». Δύο αιώνες αφότου το «παρίας λίθου δαίδαλμα κάλλιστον», η Αφροδίτη της Μήλου, αναδύθηκε από το χώμα, εξακολουθεί να διατηρεί τον μύθο του ζωντανό, καθώς έχει πλεχτεί με όλα εκείνα τα νήματα που εξασφαλίζουν την αντοχή του: ίντριγκες, τύχη, περιπέτειες, μυστήριο, γόητρο, φήμη, αλλά πάνω από όλα ομορφιά.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
