Πώς είναι η ζωή του νέου επιχειρηματία; «Στο τέλος της ημέρας νιώθεις πως έχεις ανεβεί ένα σκαλί, χαίρεσαι για τη κατάκτησή σου και προσπαθείς να βρεις τρόπο να ανέβεις το επόμενο» απαντά αυθόρμητα η Ειρήνη-Χριστίνα Σπανούλη, που με το Καρπολόγιόν της κατέκτησε την 1η θέση ως ελληνίδα επιχειρηματίας στον κλάδο της Αγροδιατροφής στο πρόγραμμα EWA Empowering Women in Agrifood της ΕΕ που διοργανώνεται από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Έρευνας και Καινοτομίας (EIT Food). Απόφοιτη του Τμήματος Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας και κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων στη Λογιστική και Χρηματοοικονομική καθώς και στο ΜΒΑ International, η κυρία Σπανούλη εξομολογείται στην «ΟΠΑ Νews» πώς έφτιαξε την εταιρεία της («Καρπολόγιον»), τι δυσκολίες συνάντησε.
Πόσο εύκολη ήταν η δημιουργία της επιχείρησής σας; Τι θα προτείνατε σε έναν τελειόφοιτο των οικονομικών σπουδών που ξεκινά σήμερα την επαγγελματική του ζωή;
«H απόφαση να αφήσω την καριέρα μου στην Αθήνα και να δημιουργήσω τη δική μου επιχείρηση και μάλιστα στον αγροδιατροφικό τομέα δεν ήταν εύκολη. Στο επιχειρείν κάθε μέρα είναι διαφορετική και συναρπαστική, γεμάτη προκλήσεις, αποφάσεις, διλήμματα, ρίσκο και πρωτοβουλίες. Όταν μάλιστα ξεκινάς από το μηδέν, καλείσαι να διαχειριστείς πολλούς και ετερόκλητους ρόλους: από την παραγωγή, το marketing, τις πωλήσεις, τα χρηματοοικονομικά κ.λπ. Στο τέλος της ημέρας νιώθεις πως έχεις ανεβεί ένα σκαλί, χαίρεσαι για την κατάκτησή σου και προσπαθείς να βρεις τρόπο να ανέβεις το επόμενο. Σ’ έναν τελειόφοιτο που ξεκινά τώρα την επαγγελματική του ζωή θα πρότεινα να τολμά. Οι σπουδές που επιλέξαμε μας δίνουν τη δυνατότητα να βαδίσουμε σε πολλά και διαφορετικά επαγγελματικά μονοπάτια που ίσως δεν έχουμε ποτέ σκεφτεί. Θα του έλεγα να μην εγκλωβίζεται σε μια θέση που δεν του ταιριάζει ή απλά δεν τον ευχαριστεί. Να επιζητά να εξελίσσεται διαρκώς, να βρίσκει σκοπό σ’ αυτό που κάνει, να μη φοβάται να κάνει λάθη και να επαναπροσδιορίζει τα πλάνα του».
Η κλιματική αλλαγή έχει φέρει αλλαγές και στη διατροφή μας. Τι αλλάζει, τι πρέπει να προσέχουμε και πώς να φερόμαστε πλέον διατροφικά;
«Η κλιματική αλλαγή απειλεί να ταράξει συθέμελα την παραγωγή τροφίμων και κατά συνέπεια τη διατροφή μας όπως την ξέρουμε μέχρι σήμερα. Οι συνέπειες μόλις τώρα αρχίζουν να γίνονται αντιληπτές στους τελικούς καταναλωτές καθώς αντικατοπτρίζονται στις αυξημένες τιμές των προϊόντων. Προκειμένου να μπορέσουμε να ανατρέψουμε ή έστω να επιβραδύνουμε την κατάσταση, θα πρέπει να οδηγηθούμε σε φιλικά προς το περιβάλλον πρότυπα γεωργίας και επεξεργασίας τροφίμων. Τη μετάβαση αυτή θα πρέπει να την αγκαλιάσουμε ως τελικοί καταναλωτές προσθέτοντας τη βιωσιμότητα στα κριτήρια με τα οποία επιλέγουμε τι θα βάλουμε στο πιάτο μας. Για παράδειγμα, η επιλογή ενός τοπικού προϊόντος δεν στηρίζει μόνο την εθνική οικονομία αλλά αποτελεί και μια περιβαλλοντικά φιλική απόφαση. Θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας τα λεγόμενα food miles, το «κόστος» του ταξιδιού ενός τροφίμου από την άλλη άκρη της Γης μέχρι το πιάτο μας σε όρους ενεργειακού αποτυπώματος. Νομίζω πως στο άμεσο μέλλον θα δούμε τέτοια κριτήρια να διαμορφώνουν την καταναλωτική συμπεριφορά ενός ολοένα ευρύτερου κοινού».
Η Θεσσαλία πέρασε πρόσφατα μια μεγάλη καταστροφή. Τι θα συμβουλεύατε σήμερα τους παραγωγούς;
«Οι χωρίς προηγούμενο, σε ένταση και έκταση, πλημμύρες στη Θεσσαλία ήρθαν να επιβεβαιώσουν ότι η κλιματική κρίση είναι εδώ. Ο «Daniel» ανέδειξε το πόσο ευάλωτος είναι ο πρωτογενής τομέας και κατά συνέπεια όλη η αγροδιατροφική αλυσίδα μπροστά σε φαινόμενα που δυστυχώς θα βλέπουμε ολοένα και συχνότερα στο μέλλον. Το σίγουρο είναι ότι πλέουμε σε αχαρτογράφητα νερά, αλλά θα συμβούλευα τους παραγωγούς να επιδείξουν προσαρμοστικότητα ως προς το είδος αλλά και τον τρόπο καλλιέργειας, να υιοθετήσουν τεχνολογίες έξυπνης γεωργίας, να εκπαιδευτούν και να συνεργαστούν σε ομαδικά σχήματα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους. Αλλά και ως προς την ίδια τη διαχείριση της κλιματικής κρίσης, αδιαμφισβήτητα η πρωτογενής παραγωγή θα πρέπει να κινηθεί προς βιώσιμα μοντέλα, υπό το τρίπτυχο της παράλληλης και ισότιμης περιβαλλοντικής, οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Ωστόσο ο αγροτικός κόσμος δεν μπορεί να σηκώσει μόνος του το βάρος και την ευθύνη αυτής της αλλαγής, χρειάζεται στήριξη από όλους τους εμπλεκόμενους».
Συναντάτε συχνά στους κύκλους των νέων επιχειρηματιών ανθρώπους με διάθεση κοινωνικής προσφοράς και ακτιβισμού; Πώς βλέπουν τα θέματα προσφοράς και στήριξης της οικονομίας της χώρας οι νέοι της δικής σας γενιάς;
«Κατά τη γνώμη μου η διάθεση κοινωνικής προσφοράς και ακτιβισμού διαχρονικά χαρακτηρίζει τους νέους ανθρώπους. Αυτό που βλέπουμε να αλλάζει τα τελευταία χρόνια είναι ότι πλέον η πρόθεση για θετικό κοινωνικό αντίκτυπο μπορεί να ενσωματωθεί στο μοντέλο της κοινωνικής επιχειρηματικότητας. Και αυτό είναι εξαιρετικά θετικό καθώς τα οφέλη είναι πολλαπλασιαστικά και ο χρονικός τους ορίζοντας πιο μακροπρόθεσμος. Θεωρώ ότι οι νέοι της γενιάς μου είναι ευαισθητοποιημένοι σε θέματα προσφοράς και στήριξης της οικονομίας. Μιλάμε για τη γενιά που βίωσε στην αρχή της επαγγελματικής της πορείας την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις της, που πάλεψε με το δίλημμα της παραμονής ή μη στη χώρα και που τόλμησε με νέα μοντέλα επιχειρηματικότητας ιδρύοντας ουσιαστικά στην Ελλάδα το οικοσύστημα των (tech)/startups».
Οι σπουδές σας στο ΟΠΑ τι εικόνες και τι συναισθήματα σας άφησαν;
«Η αλήθεια είναι ότι έχω περάσει πολλές ώρες στα έδρανά του τόσο προπτυχιακά στο Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας όσο και σε επίπεδο μεταπτυχιακών σπουδών στο Msc in Finance και το ΜΒΑ Ιnternational. Όλη η εμπειρία σπουδών στο ΟΠΑ μού έχει αφήσει μόνο θετικές εικόνες και συναισθήματα λόγω του υψηλού επιπέδου προγράμματος σπουδών και της ποιότητας των διδασκόντων».
