Στο παρόν και στο επόμενο τεύχος της εφημερίδας φιλοξενούμε θέματα που αναπτύσσονται από διακεκριμένους επιστήμονες με υψηλή γνώση και έρευνα στο πεδίο της Τεχνητής Νοημοσύνης. Παρότι οι έρευνες σε αυτό το πεδίο εκκίνησαν τη δεκαετία του ’50, τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με την αλματώδη ανάπτυξη καινοτόμων τεχνολογιών, βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος από την επιστημονική κοινότητα, αλλά και ευρύτερα, δεδομένων των ευκαιριών που δημιουργούν σε όλους τους κλάδους της οικονομίας.
Πράγματι, έχουμε ήδη δει εφαρμογές της «μηχανικής μάθησης», της «βαθιάς μάθησης», των «μεγάλων γλωσσικών μοντέλων», της «υπολογιστικής όρασης», να υλοποιούνται στους κλάδους της υγείας, της τέχνης, του πολιτισμού, της εκπαίδευσης και πολλών άλλων, δίνοντας νέες διαστάσεις στην έρευνα, τη γνώση και την πρακτική υλοποίηση σε όλα τα επιστημονικά αλλά και τα επιχειρηματικά πεδία.
Οι Καθηγητές και οι ερευνητές του ΟΠΑ καταγράφονται στους πρωτοπόρους στην ενσωμάτωση και εφαρμογή θεμάτων και εργαλείων σε μαθήματα και προγράμματα σπουδών, προκειμένου οι φοιτήτριες και οι φοιτητές να διδάσκονται και να κατανοούν τη νέα γνώση που θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στην πορεία της καριέρας τους.
Άλλωστε, η «Οικονομική» και η Τεχνητή Νοημοσύνη συνεργάζονται και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους: η πρώτη παράγει τη γνώση και την κατανόηση οικονομικών φαινομένων, όπως η σχέση παραγωγής και κατανάλωσης προϊόντων και υπηρεσιών, οι επενδύσεις και η ανάπτυξη του ΑΕΠ, ενώ η δεύτερη δημιουργεί αλγορίθμους και μοντέλα για τη βελτίωση των οικονομικών αποφάσεων, τη μείωση του κινδύνου, την κατανομή του προϋπολογισμού, την ανάλυση μεγάλων δεδομένων κ.λπ.
Μη λησμονούμε, όμως, ότι όλα ξεκινούν από τη Φυσική Νοημοσύνη, η οποία και αυτή συνεργάζεται και αλληλοεπενεργεί με την Τεχνητή Νοημοσύνη, αλλά αποτελεί το οικοδόμημα, το πλαίσιο πάνω στο οποίο η Τεχνητή Νοημοσύνη συλλέγει το υλικό, το επεξεργάζεται, το αναλύει, το συνθέτει, το αυτοματοποιεί και τελικά μπορεί να παραγάγει μοντέλα και δεδομένα που οδηγούν τη Φυσική Νοημοσύνη να πάρει τις βέλτιστες αποφάσεις. Γιατί, η Φυσική Νοημοσύνη, η οποία εμπεριέχει τη λογική και τη συναισθηματική νοημοσύνη, είναι εκείνη που αντιλαμβάνεται τα φαινόμενα και επιχειρεί να τα εξηγήσει. Προέρχεται δε, από την ικανότητα του ανθρώπου να παρατηρεί και να ιεραρχεί τα φαινόμενα γύρω του, να διαχωρίζει τις αιτίες που τα προκαλούν και να τις συσχετίζει με νέους τρόπους, ώστε η συνολικά παραγόμενη πληροφορία, σε ατομικό ή συλλογικό επίπεδο, να μεγιστοποιείται, θέτοντας, παράλληλα, και το ηθικό πλαίσιο της εξήγησής τους.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να εντάξουμε αρμονικά και να αξιοποιήσουμε τις πολύπλευρες πτυχές της Νοημοσύνης στις στρατηγικές και τακτικές αποφάσεις μας, ώστε να υπηρετήσουμε κατάλληλα την ανάπτυξη και εξέλιξη της οικονομίας και της κοινωνίας.
Ο κ. Δημήτρης Μπουραντώνης είναι Πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
