Ωκεανός συναισθημάτων πλημμύριζε κάποτε τις ναυτομάνες πατρίδες κάθε φορά που ένας νέος ετοιμαζόταν να φύγει για το πρώτο του μπάρκο και πολλά νησιά ζούσαν και ανέπνεαν απ’ αυτούς που επέλεγαν τον δρόμο προς τη θάλασσα. Η ελληνική́ ναυτιλία αποτελούσε ένα ασφαλές καταφύγιο και σε ορισμένες περιοχές αυτός ο δρόμος ήταν παραδοσιακά επιβεβλημένος.
Χίος, Οινούσσες, Ανδρος, Σύρος, Κάλυμνος, Κεφαλλονιά, Ζάκυνθος, Ιθάκη, αλλά και πολλές στεριανές περιοχές – όπως το Γαλαξίδι και το Λεωνίδιο – χαρακτηρίστηκαν κέντρα της ναυτικής τέχνης και γενέθλιοι τόποι πολλών ελλήνων καραβοκύρηδων που έφτασαν σήμερα να κρατούν στα χέρια τους το τιμόνι της παγκόσμιας ναυτιλιακής βιομηχανίας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
