Είναι κοινή παραδοχή σε παγκόσμιο επίπεδο ότι τα δημόσια συστήματα υγείας σήκωσαν όλο το βάρος της πανδημίας SARS-CoV-2 παντού, από τις φτωχές αναπτυσσόμενες χώρες ως τον πλούσιο δυτικό κόσμο. Ομως ταυτόχρονα όλα τα συστήματα υγείας δέχθηκαν τέτοια πρωτοφανή πίεση που ανέδειξε όλες τις ανεπάρκειες και τις ελλείψεις τους.
Σε ό,τι αφορά τον HIV, η πανδημία χτύπησε τη χρονιά-ορόσημο: ο στόχος του WHO και των Ηνωμένων Εθνών ήταν το 2020 σε παγκόσμιο επίπεδο να έχουμε φτάσει στο 90-90-90. Δηλαδή το 90% των ανθρώπων που ζουν με τον HIV να έχουν διαγνωστεί, το 90% των διαγνωσμένων να λαμβάνουν αντιρετροϊκή θεραπεία και το 90% αυτών να έχει μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο HIV. Τα άτομα που ζουν με τον HIV αλλά θεραπεύονται και έχουν μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο, όχι μόνο έχουν καλή ποιότητα ζωής και προσδόκιμο επιβίωσης, είναι ταυτόχρονα μη μεταδοτικοί, άρα σταματάει η αλυσίδα της μετάδοσης και ελέγχεται η επιδημία που έχει στοιχίσει εκατομμύρια ζωές από τη δεκαετία του 1980 ως σήμερα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
