Οτούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει εγκαθιδρύσει μια εκπληκτικά καλή σχέση εργασίας με τον αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Η σχέση αυτή λειτούργησε σχεδόν σαν ασφαλιστήριο συμβόλαιο, με την έννοια ότι εμπόδισε έναν πιο σημαντικό εκτροχιασμό των διμερών σχέσεων. Ο αμερικανός πρόεδρος επέλεξε να χρησιμοποιήσει την εκτελεστική του εξουσία για να αναβάλει πιθανές κυρώσεις, όπως του νόμου CAATSA (Πράξη Αντιμετώπισης των Εχθρών της Αμερικής Μέσω Κυρώσεων) επειδή η Τουρκία προμηθεύθηκε το ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα S-400, καθώς και κυρώσεις στην τουρκική κρατική τράπεζα Halkbank επειδή παραβίασε τις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στο Ιράν.
Αν αποχωρήσει ο Τραμπ, το ασφαλιστήριο συμβόλαιο θα πάψει να ισχύει. Η βραχυχρόνια επίπτωση από μια προεδρία Μπάιντεν θα είναι συνεπώς περισσότερες αναταράξεις στις διμερείς σχέσεις. Ο Μπάιντεν θα είναι πολύ λιγότερο πρόθυμος να ξοδέψει το πολιτικό του κεφάλαιο για να εμποδίσει την επιβολή κυρώσεων. Την ίδια στιγμή όμως ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ πρέπει να κάνει έναν έξυπνο στρατηγικό υπολογισμό. Τυχόν επιδείνωση στις σχέσεις με την Τουρκία θα σπρώξει την Αγκυρα στην κατεύθυνση της Μόσχας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
