Πριν από λίγες ημέρες βρέθηκα σε μια παρέα φίλων, μεταξύ των οποίων και ένας υψηλόβαθμο τραπεζικό στέλεχος, που κλήθηκε να απαντήσει στο ερώτημα αν είναι διαθέσιμος να αποδεχθεί το «κούρεμα» των δανειακών υποχρεώσεων μιας εταιρείας σε περίπτωση που η επιλογή αυτή είναι μονόδρομος προκειμένου να προχωρήσει μια συμφωνία συγχώνευσης δύο εταιρειών με εξαγορά της μιας από την άλλη. Ο συνομιλητής του επέμενε ιδιαίτερα για το τι μπορεί να συμβεί αν το ποσοστό «κουρέματος» κινείται σε δυσθεώρητα ύψη – της τάξης του 70% ή και του 80%.
Η απάντηση του στελέχους ήταν σχεδόν αφοπλιστική: «Ανεξαρτήτως της αρχικής ζημιάς, τα οφέλη από την ολοκλήρωση της συμφωνίας και τη λειτουργία του νέου επιχειρηματικού σχήματος που έχει περάσει τη βάσανο της εξυγίανσης και του μετασχηματισμού θα είναι πολλαπλάσια και θα αφορούν την πλειονότητα των εμπλεκομένων (τράπεζα, εταιρείες, εργαζόμενοι)».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
