Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν μολυνθεί από την COVID-19, σχεδόν μισό εκατομμύριο έχουν χάσει τη ζωή τους. Η ξαφνική αναστολή της οικονομικής δραστηριότητας από τον μισό πληθυσμό του πλανήτη έχει βυθίσει την παγκόσμια οικονομία σε μια ύφεση πρωτόγνωρη, τουλάχιστον μεταπολεμικά. Κάποιοι βιάστηκαν να μιλήσουν για έναν ιό «κομμουνιστή», που πλήττει τις πλούσιες και οικονομικά αναπτυγμένες χώρες. Γρήγορα αποδείχθηκε ότι αυτό δεν ισχύει. Οι οικονομικά ισχυροί έχουν μεγαλύτερες αντιστάσεις για να αντιμετωπίσουν και το υγειονομικό και το κοινωνικό σκέλος της κρίσης.
Αν κάποιοι εκ των ισχυρών πελαγοδρομούν, διστάζουν ή και αρνούνται να αναλάβουν τις αυξημένες ευθύνες που τους αναλογούν για την αντιμετώπιση μιας κρίσης, που για τους αδύναμους εξελίσσεται σε ανθρωπιστική καταστροφή, είναι ένα ζήτημα που έχει να κάνει με τον κυνισμό και την οίηση που τους τυφλώνουν. Και σε κυβερνητικό αλλά και σε κοινωνικό-επιστημονικό επίπεδο. Φάνηκε αυτό καθαρά από τις συμπεριφορές κυβερνώντων στο εσωτερικό των χωρών τους και από τις συμπεριφορές επιφανών επιστημόνων σε διήμερα πάρτι γενεθλίων.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
