«Ηταν 3.30 τα ξημερώματα και ετοιμαζόμουν να κοιμηθώ. Ξαφνικά το τηλέφωνο χτύπησε και ακούστηκε μια φωνή απελπισμένη. Ηταν ο νυχτοφύλακας, ο οποίος με λυγμούς φώναζε «αδελφούλη, τρέξε, αδελφούλη, τρέξε, καιγόμαστε». Ο νυχτοφύλακας ήταν συγγενής μου, γι’ αυτό με αποκάλεσε έτσι. Χωρίς καθυστέρηση ξύπνησα τη γυναίκα μου και τρέξαμε στην Πατησίων. Το θέαμα που αντικρίσαμε ήταν φοβερό. Το μαγαζί, το καμάρι αυτό του εμπορικού κόσμου, ήταν τυλιγμένο στις φλόγες. (…) Ανήμποροι να αντιδράσουμε, δακρυσμένοι βλέπαμε το «Μινιόν» να καταρρέει».
Η περιγραφή του ιδρυτή του «Μινιόν», του αυτοδημιούργητου Γιάννη Γεωργακά, εκείνου του φτωχόπαιδου από την Πελοπόννησο που ξεκίνησε από ένα περίπτερο για να δημιουργήσει το πρώτο πολυκατάστημα της μεταπολεμικής Αθήνας, είναι συγκλονιστική. Πράγματι, τα ξημερώματα της 19ης Δεκεμβρίου του 1980 τα καταστήματα «Μινιόν» και «Κατράντζος» τυλίχθηκαν στις φλόγες και μέσα σε λίγες ώρες καταστράφηκαν ολοσχερώς. Εκείνο το μοιραίο βράδυ ήταν η αρχή του τέλους για το εμβληματικό «Μινιόν» που σηµάδεψε την εµπορική αγορά της Αθήνας και που απέκτησε διαστάσεις μύθου στη συλλογική μνήμη της πόλης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
