Η πανδημία, η τρέχουσα υγειονομική κρίση που ήδη έχει κοστίσει τη ζωή σε περίπου 4 εκατομμύρια πολίτες σε ολόκληρο τον κόσμο, εκ των οποίων οι 700.000 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, επιδρά καθοριστικά στις διεθνείς υποθέσεις, επαναπροσδιορίζει τη γεωπολιτική, μεταβάλλει τις κοινωνικές προτεραιότητες, θέτει υπό αίρεση ιδεολογήματα και στερεότυπα που επικράτησαν στις προηγούμενες τρεις δεκαετίες, επαναφέρει στο προσκήνιο παραμελημένες πολιτικές και βεβαίως επανατοποθετεί ξανά στο κέντρο τον ρόλο του κράτους.
Ηδη η επικρατούσα κινητικότητα στη διεθνή πολιτική, όπως φανερώθηκε στις συνόδους του G7, του ΝΑΤΟ και στις επιμέρους συναντήσεις του Μπάιντεν με τον Πούτιν και τους ευρωπαίους ηγέτες, αλλά και η αμερικανική προσπάθεια να αποδώσει στην Κίνα ρόλο επιθετικού διεθνούς ανταγωνιστή, δείχνουν το εύρος και το βάθος της επιρροής που άσκησε και ασκεί η πανδημία στα παγκόσμια πράγματα. Και αυτό γιατί εξαιτίας της πανδημίας ο μέχρι πρότινος αμέριμνος δυτικός κόσμος συνειδητοποίησε το παραγωγικό κενό, ένιωσε την εξάρτηση και μαζί κατανόησε το μέγεθος της απειλής από μια άναρχη και εν πολλοίς ασυντόνιστη διαχείριση των διεθνών υποθέσεων, ιδιαιτέρως της κλιματικής αλλαγής και των ανεξέλεγκτων εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
