Το Καστελλόριζο είναι το μόνο μέρος στην Ελλάδα όπου απαντάται το υποείδος της σαλαμάνδρας Lyciasalamandra luschani basoglui. Οι κάτοικοι την αποκαλούν «νυφίτσα», ενώ παλιότερες ονομασίες είναι Molge luschani, Salamandra luschani και Mertensiella luschani. Πρόκειται για μια μεσαίου μεγέθους σαλαμάνδρα με λεπτό σώμα, επίπεδο κεφάλι και μεγάλα μάτια. Η Διεθνής Ενωση Προστασίας της Φύσης (International Union for Conservation of Nature and Natural Resources, IUCN) την κατατάσσει στα τρωτά είδη. Η μορφολογία, η φυσιολογία και η οικολογία της έχει μελετηθεί εκτενώς.
Το χρώμα του πάνω μέρος του σώματος ποικίλλει, από λαμπρό χαλκο-πορτοκαλί με σκουρόχρωμες κηλίδες διατεταγμένες σε δύο σειρές κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης μέχρι μια σκοτεινή απόχρωση του χαλκού με πολλές ακανόνιστα διατεταγμένες κηλίδες. Το θηλυκό έχει πιο πολλές κηλίδες. Το αρσενικό διακρίνεται από το θηλυκό από μία μυτερή απόφυση στη βάση της ουράς από τη ραχιαία πλευρά.
Είναι ζώο σαρκοφάγο και τρέφεται με κινούμενη λεία, που αποτελείται από μικρά αρθρόποδα, έντομα, σκουλήκια, κ.λπ. Η σαλαμάνδρα, με τη σειρά της, αποτελεί τροφή για φίδια, σαύρες, κουκουβάγιες, γύπες και άλλα πτηνά.
Οταν κινδυνεύει, αναπτύσσει ταχύτητα προκειμένου να φτάσει γρήγορα σε κάποιο καταφύγιο. Επίσης, εκκρίνει μια λευκή, ελαφρώς κολλώδη ουσία με απωθητική οσμή και πικρή εμετική γεύση. Η επαφή με αυτή την ουσία προκαλεί ισχυρό ερεθισμό στα μάτια.
Βρέθηκε ότι το ζώο απαιτεί μια ελάχιστη σχετική υγρασία του αέρα 60%. Γι’ αυτό, κυκλοφορεί πριν από την ανατολή και μετά τη δύση του Ηλίου. Τις υπόλοιπες ώρες συναντάται μόνο σε περίπτωση βροχόπτωσης. Η αναπαραγωγή του παρουσιάζει ενδιαφέρον, γιατί δεν εξαρτάται καθόλου από το νερό. Είναι ζωοτόκο, δηλαδή γεννάει πλήρως ανεπτυγμένα μικρά. Κατά το ζευγάρωμα, το αρσενικό σέρνεται κάτω από το θηλυκό, πιάνοντας τα μπροστινά πόδια του θηλυκού και πιέζοντας το κεφάλι του προς τα πάνω.
