Το 1954 κυκλοφόρησε ένα μικρό βιβλίο με διηγήματα που δημιούργησε μεγάλη αίσθηση στον λογοτεχνικό κόσμο της χώρας μας. Ο τριανταπεντάχρονος συγγραφέας τους δεν ήταν άγνωστος. Είχε θητεύσει πιο μπροστά στην ποίηση. Τα ποιήματά του βέβαια δεν ήταν σπουδαία, αλλά ούτε και ασήμαντα. Ο συγγραφέας όμως από εδώ και στο εξής θα καταλάμβανε εξέχουσα θέση στη νεοελληνική πεζογραφία. Τίτλος του βιβλίου (και ενός από τα διηγήματα) Ζητείται ελπίς και συγγραφέας του ο Αντώνης Σαμαράκης.
Το βιβλίο ενθουσίασε τους κριτικούς και αγαπήθηκε αμέσως από το αναγνωστικό κοινό. Το 1959 ο Σαμαράκης θα εξέδιδε το σύντομο μυθιστόρημα Σήμα κινδύνου και το 1961 έναν τόμο που περιλαμβάνει τα πιο ώριμα διηγήματά του με τίτλο Αρνούμαι. Η κριτική αποδοχή ήταν ακόμη πιο ενθουσιώδης και οι πωλήσεις είχαν φτάσει σε ασυνήθιστα για την εποχή επίπεδα. Τα διηγήματα αυτά, μαζί με το Σήμα κινδύνου, ήταν σαν να προετοίμαζαν τον συγγραφέα για το μείζον έργο του, το Λάθος, ένα από τα κορυφαία μεταπολεμικά μυθιστορήματα, που κυκλοφόρησε το 1965 και υπήρξε τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
