Πέρυσι, την ίδια εποχή, η προσδοκία όλων μας ήταν ότι το 2020 θα ήταν μια χρονιά ανάκαμψης της οικονομικής δραστηριότητας και δρομολόγησης σημαντικών μεταρρυθμίσεων. «Αλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε θεός κελεύει» και η θύελλα του κορωνοϊού έχει αλλάξει τελείως τη ζωή σε όλον τον πλανήτη και φυσικά στη χώρα μας. Ετσι η Ελλάδα, καθημαγμένη από την προηγηθείσα μεγάλη δημοσιονομική και χρηματοοικονομική κρίση, βρέθηκε αντιμέτωπη με μια υγειονομική κρίση με τεράστιες επιπτώσεις στην κοινωνική και οικονομική ζωή. Με δεδομένη τη δημοσιονομική στενότητα, η κυβέρνηση έχει αξιοποιήσει, κατά τη γνώμη μου, τις περισσότερες δυνατότητες για ενίσχυση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, για να μην καταρρεύσει η κοινωνική και οικονομική συνοχή της χώρας. Η βαθιά όμως ύφεση, αν και αναμένεται να είναι πρόσκαιρη, ανέδειξε τις χρόνιες δομικές αδυναμίες της οικονομίας μας, όπως π.χ. η υπερβολική εξάρτηση από τον τουρισμό, οι πολλές πολύ μικρές επιχειρήσεις, οι διοικητικές αγκυλώσεις.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
