Ηοικονομία της Τουρκίας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναπτύχθηκε με ταχύτατους ρυθμούς, με προσέλκυση πολύ μεγάλων ξένων επενδύσεων από την Ευρώπη, την Αμερική και πολλές άλλες χώρες, με επέκταση της βιομηχανίας και των υποδομών της, με έξαρση των εμπορικών της συναλλαγών, γεγονός το οποίο δημιούργησε πλέγμα αλληλεξαρτήσεων μεταξύ των συναλλασσόμενων με αυτήν χωρών. Ταυτόχρονα αναδιέταξε τις κοινωνικές της δομές και δημιούργησε ισχυρές Ενοπλες Δυνάμεις με ανάπτυξη των ναυτικών της δυνατοτήτων. Για να κινηθεί η τουρκική οικονομία χρειάστηκε και χρειάζεται τεράστιους ενεργειακούς πόρους, χωρίς τους οποίους θα ήταν αδύνατη η ανάπτυξή της. Σε αυτόν τον τομέα η Τουρκία είναι εξαρτώμενη από εισαγωγές ενεργειακών πρώτων υλών σε ποσοστό άνω του 80%! Ειδικότερα στον τομέα του Φυσικού Αερίου (ΦΑ) καταναλώνει πάνω από 45 δισ. κυβ. μέτρα τον χρόνο, τα οποία εισάγει από τη Ρωσία (50-55%), το (Ιράν 20%), το Αζερμπαϊτζάν και σε μεγάλες ποσότητες σαν LNG. Η ενεργειακή εξάρτησή της δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα (και άγχη) στην ασφάλεια εφοδιασμού της και στην προσπάθειά της να καταστεί περιφερειακή δύναμη. Κάποια από αυτά αμβλύνονται με την επιτυχημένη πολιτική της να καταστεί ενεργειακός κόμβος, εκμεταλλευόμενη τη γεωγραφική της θέση, ως σταυροδρόμι ενεργειακών διαδρόμων και αγωγών μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών ενέργειας. Παρά τις τεράστιες, πολύχρονες και πολυδάπανες προσπάθειές της για ανακάλυψη δικών της, εσωτερικών ενεργειακών πόρων αυτό δεν κατέστη εφικτό.
Η εύρεση κοιτασμάτων πετρελαίου από την Ελλάδα στο Αιγαίο τη δεκαετία του 1970 (Πρίνος-Καβάλα), έστρεψε την προσοχή της στο αρχιπέλαγος και άρχισε από τότε να εποφθαλμιά την ελληνική υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο, με έκδοση χαρτών και παραχωρήσεις στην τουρκική εταιρεία πετρελαίου, με σεισμογραφικές έρευνες (με συνοδεία πολεμικών σκαφών), δημιουργία κρίσεων (1976, 1987), που είχαν σαν αποτέλεσμα το πάγωμα των ερευνών στο Αιγαίο από την Ελλάδα, σε περιοχές πέραν των χωρικών υδάτων των 6 μιλίων. Τη δεκαετία του 2010 με την ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων ΦΑ στην Ανατολική Μεσόγειο στις θαλάσσιες ζώνες (ΑΟΖ) του Ισραήλ, της Αιγύπτου και της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Τουρκία έστρεψε την προσοχή της στην περιοχή αυτή.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
