Βρισκόμαστε εν μέσω μιας εξελισσόμενης εθνικής δοκιμασίας. Οι καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία, όπως και η πυρκαγιά στον Εβρο, πέρα από όλες τις άλλες κρίσιμες διαστάσεις τους, επιφέρουν ένα σημαντικό πλήγμα στον παραγωγικό ιστό της χώρας. Αν επιβεβαιωθούν οι επιστημονικές εκτιμήσεις, το επόμενο διάστημα η ελληνική οικονομία θα βρεθεί αντιμέτωπη με σημαντικές ελλείψεις σε αγροτικά προϊόντα, που με τη σειρά τους θα οδηγήσουν σε νέο σπιράλ αύξησης των τιμών. Σε ένα ήδη πολλαπλά επιβαρυμένο τοπίο, αυτό που έχει διαμορφώσει η διαδοχή της πανδημίας, του πολέμου και της πληθωριστικής έκρηξης, η νέα δοκιμασία υπογραμμίζει την ανάγκη μιας ουσιαστικής πολιτικής συζήτησης για το μοντέλο ανάπτυξης της χώρας.
Σε αυτή τη συζήτηση υπάρχουν δυο ανταγωνιστικές θέσεις. Την πρώτη την εκφράζει, με τις όποιες εσωτερικές διαφοροποιήσεις, η κυβερνητική παράταξη. Πλέον, ύστερα από τέσσερα και πλέον χρόνια στην εξουσία είναι σαφές ότι η Νέα Δημοκρατία προωθεί την ανακύκλωση ενός μοντέλου ανάπτυξης που είναι και γνώριμο ιστορικά και αναποτελεσματικό οικονομικά. Αυτό συνοψίζεται στη μονοσήμαντη στροφή της χώρας στον τομέα των υπηρεσιών με έμφαση στο real estate και στον μαζικό τουρισμό, στην εκτίναξη του εμπορικού ελλείμματος, στην απαξίωση των δημόσιων υποδομών και του κοινωνικού κράτους και στην εκταμίευση των ευρωπαϊκών πόρων όχι με όρους πραγματικών παραγωγικών και κοινωνικών αναγκών, αλλά ως μηχανισμό εξυπηρέτησης συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων. Αυτό το μοντέλο μάς οδήγησε στα βράχια της χρεοκοπίας. Σήμερα, εκτός από τον οικονομικό κίνδυνο που εκπροσωπεί, συνεπάγεται και κάτι ακόμα. Η ανάπτυξη αυτή, εντός ή εκτός εισαγωγικών, υπονομεύει την ασφάλεια της χώρας, καθώς την αφήνει έκθετη στις νέες, εξαιρετικά έντονες και σύνθετες προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής, της γεωπολιτικής αστάθειας και της μετάβασης σε μια νέα βιομηχανική επανάσταση.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
