6 Ιουνίου 1821. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στο Δραγατσάνι. Ιούνιος του 1968. Εκατόν σαράντα επτά χρόνια από τότε μελετούμε πάντα με συγκίνηση αυτή την ωραία, μιαν απ’ τις ευγενέστερες μορφές του ’21. Το τέλος του προπάντων. Και το πώς η μοίρα έβαλε να αναμετρηθούν, τότε, μερικά πρώτα πρόσωπα. Ο Καποδίστριας π.χ. και ο Αλέξανδρος Υψηλάντης. Αλήθεια: Πώς δεν είδαν ακόμη αυτή τη συνάντηση οι δραματικοί μας συγγραφείς;
Στα τέλη του 1820 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ξεκίνησε από την Πετρούπολη για το ιστορικό του ταξίδι. Επήγε πρώτα στο Κίεβο, όπου έμενε η μητέρα του. «Εγονάτισε εμπρός της εις το ένα γόνυ, και αφού εφίλησε το χέρι της εζήτησε την ευχήν της διά την πατρίδα. Εκείνη τον έσφιξεν εις την αγκάλην της και τον εφίλησεν εις το στόμα χωρίς να του απαντήσει. Η ιδία είχε χύσει πολλά δάκρυα και είχε πολλάς αγωνιώδεις νύκτας από τον καιρόν της νεότητός της. Εκρατούσε το χέρι του εις τα δικά της και τον εκοίταζε σιωπηλή, με τα δάκρυα εις τα μάτια. Ωσάν να προέβλεπεν ότι ολίγον αργότερα θα άφηνε τας σπαρακτικάς και ματαίας κραυγάς των εκκλήσεών της προς δύο αυτοκράτορας, διά να λυπηθούν τον υιόν της. Αλλά δεν ετολμούσε να τον εμποδίσει».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
