Πώς ξεκίνησε ο Δημήτρης Γέρος; Το 1966 εγκαθίσταται οριστικά στην Αθήνα και τυχαία γνωρίζει τη συγγραφέα και συμπατριώτισσά του Λιλίκα Νάκου που τον φέρνει σε επαφή με τους καλλιτεχνικούς κύκλους. Το 1969 γίνεται η πρώτη ατομική του έκθεση στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Θεσσαλονίκης με ανεικονικά έργα και το 1970 εκθέτει στην Αθήνα έργα κατά της χούντας. Το 1971 πηγαίνει στο Λονδίνο και μελετά τα μουσεία. Το 1976 επισκέπτεται για πρώτη φορά τη Νέα Υόρκη και είναι από τους πρώτους έλληνες καλλιτέχνες που ασχολούνται με Performances, Body Art, Video Art και Mail Art, ενώ ταυτόχρονα αρχίζει να κάνει και φωτογραφίες, εστιάζοντας όχι τόσο στην τεχνική όσο στο αφήγημα που θα παρουσίαζε με τις φωτογραφίες, τα φωτοσίριαλ όπως τις ονόμαζε.
Στη δεκαετία του ’80 αρχίζει να ζει και στη Μυτιλήνη. Είναι η εποχή που ασχολείται περισσότερο από πριν με τη φωτογραφία.
Το 1990 φεύγει πάλι για την Αμερική. Εκεί θα συνεργαστεί με μεγάλες γκαλερί και θα αναπτύξει φιλίες με σπουδαίους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών όπως τoν Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, τoν Εντουαρντ Αλμπι, τον Αρμάν, τον Τομ Γουέζελμαν, τον Τζεφ Κουνς, τον Γκορ Βιντάλ, τη Λουίζ Μπουρζουά κ.ά. Οταν του προταθεί να εικονογραφήσει ποιήματα του Καβάφη, θα χρησιμοποιήσει ως μοντέλα για τις φωτογραφίες και μερικούς από τους διάσημους φίλους του. Η δουλειά αυτή κυκλοφόρησε το 2011 σε βιβλίο από αμερικανό εκδότη με τίτλο «Shades of Love», με πρόλογο του Εντουαρντ Αλμπι και εισαγωγή του Τζον Γουντ. Η American Library Association ξεχώρισε το βιβλίο ως ένα από τα δέκα καλύτερα του 2011.
Εχει ασχοληθεί με πάθος με πολλές τέχνες και τον συνδυασμό τους: ζωγραφική, γλυπτική, χαρακτική, σκηνογραφία, θεατρικά κοστούμια, ποίηση, κινηματογράφο.
Ο Δημήτρης Γέρος έχει κάνει 58 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και συμμετείχε σε πολυάριθμες διεθνείς ομαδικές εκθέσεις σε Μπιενάλε και Τριενάλε σε πολλά μέρη του κόσμου.
