Η προσφορά της Λευκάδας στην Επανάσταση του Εθνους ήταν πολύπλευρη. Ηθική, οικονομική και με συμμετοχή πολλών πολεμιστών. Την προσφορά αυτή καθόρισαν θετικά η έχθρα των Λευκαδίων για τον δικό τους δυνάστη, τη σκληρότητα του οποίου είχαν γνωρίσει καλά κατά την εξέγερση των χωρικών δύο χρόνια πριν, η λαχτάρα των ίδιων για ελευθερία, η εθνική τους συνείδηση, που τους έκανε να νιώθουν τον εαυτό τους κομμάτι του αγωνιζόμενου Ελληνισμού, και η ευνοϊκή για τον αγώνα γεωγραφική θέση του νησιού· αρνητικά δε τα φοβερά μέτρα που είχαν λάβει οι Αγγλοι, για να εμποδίσουν τους Λευκαδίτες να μετάσχουν στην Επανάσταση: αστυνομική επαγρύπνηση, αποκλεισμός των παραλίων του νησιού, καταδίκες αγωνιστών, δημεύσεις περιουσιών. Παράλληλα, το ότι η Λευκάδα από το 1798 είχε γίνει πολλές φορές θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων και τόπος συγκέντρωσης ξένων στρατευμάτων, αλλά και ελληνικών σωμάτων στην υπηρεσία του κάθε φορά ξένου κυρίαρχου της Επτανήσου, κι ακόμα καταφύγιο κλεφτών κι αρματολών, είχε εξοικειώσει πολύ τους Λευκαδίτες με τον πόλεμο.
Εκτός αυτού, από πάντα όλοι οι ενήλικοι άνδρες στη Λευκάδα οπλοφορούσαν και ήταν εξοικειωμένοι με τα όπλα. Η σύγκρουσή τους με τους Αγγλους το 1819 πιστοποιεί πως ήξεραν να πολεμήσουν και ομαδικά. Η απέναντι Στερεά και η Ηπειρος, όπου οι κυνηγημένοι από την ντόπια εξουσία Λευκαδίτες κατέφευγαν και απ’ όπου κρατούσε και πολλών η καταγωγή, ήταν καλά πολεμικά σχολεία και οι κλέφτες της Στερεάς που κατέφευγαν συχνά στη Λευκάδα ήταν καλοί δάσκαλοι. Ηταν λοιπόν αρκετά προετοιμασμένοι ψυχολογικά και ασκημένοι στα όπλα και στον πόλεμο οι Λευκαδίτες, που πήραν μέρος στον Αγώνα της Εθνεγερσίας.
