«Δεν διεκδίκησα ποτέ το περιβραχιόνιο. Μου άρεσε πάντα να είμαι η ψυχή της παράταξης. Γι’ αυτό και υπηρέτησα την παράταξη με τον οποιονδήποτε αρχηγό». Η φράση αυτή του Ευάγγελου Μεϊμαράκη το βράδυ της περασμένης Δευτέρας στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ-1 δεν προμήνυε τι θα επακολουθούσε στο θέμα της ηγεσίας της ΝΔ. Και όμως, αυτή η συνέντευξη ήταν που άνοιξε τον… ασκό του Αιόλου και επιτάχυνε τις εξελίξεις στην Κεντροδεξιά ξαφνιάζοντας πολλούς.
Τα όσα είπε ο κ. Μεϊμαράκης για τον «μεσαίο δρόμο», η διαφωνία του για τον τρόπο εκλογής του αρχηγού της ΝΔ το 2009, αλλά και η χαλαρή υποστήριξη του έργου της κυβέρνησης Σαμαρά προκάλεσαν πολλαπλούς σεισμούς και μετασεισμούς στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Ο ως τότε «μεταβατικός» πρόεδρος της ΝΔ αντιμετώπισε ένα κύμα αντιδράσεων που δεν ανέμενε και έριξε το γάντι στους διαφωνούντες και δελφίνους: «εκλογή νέου αρχηγού της ΝΔ στις 30 Αυγούστου».
Βγήκαν τα μαχαίρια


Το παρασκήνιο που ακολούθησε ήταν έντονο και ενεπλάκησαν όλες οι βασικές πολιτικές οικογένειες, τα τζάκια της ΝΔ, οι «βαρόνοι» και συνολικά το κομματικό ιερατείο, ώσπου να φθάσουμε στην προχθεσινή ομόφωνη ανάδειξη διά επευφημιών του κ. Μεϊμαράκη στη θέση του πρόεδρου της ΝΔ ως την άνοιξη του 2016, οπότε και θα δρομολογηθούν οι διαδικασίες για την εκλογή του νέου αρχηγού.
Ενα κεντρικό ερώτημα που τίθενται από τους πιο μυημένους στα παρασκήνια της Κεντροδεξιάς είναι κατά πόσο η κίνηση του κ. Μεϊμαράκη να θέσει ο ίδιος την ημερομηνία 30 Αυγούστου για την εκλογή νέου προέδρου ήταν μια πολιτική μπλόφα. Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι οι τακτικές κινήσεις του κ. Μεϊμαράκη απέδωσαν, «έπαιξε τα ρέστα του» στην παρτίδα πόκερ που ήταν σε εξέλιξη και κατάφερε να κερδίσει την παραμονή του στην ηγεσία του κόμματος, το οποίο θα κινείται πλέον στον χώρο του «μεταρρυθμιστικού κοινωνικού κέντρου».
Τα θερμά χειροκροτήματα που εισέπραξε στην προχθεσινή τυπική συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής που επικύρωσε την απόφαση της Εκτελεστικής Γραμματείας και του Πολιτικού Συμβουλίου που συνεδρίασε την Πέμπτη ήταν μια επιβράβευση για τον κ. Μεϊμαράκη που διήνυσε τα 41 χρόνια της μεταπολίτευσης όλα τα κομματικά αξιώματα (μέλος Νεολαίας, πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, βουλευτής, υπουργός, γραμματέας της ΝΔ και τώρα πρόεδρος) και έφθασε ως και στην τρίτη πολιτειακή θέση, αυτή του Προέδρου της Βουλής.
Για να κερδίσει όμως την παρτίδα εξελίχθηκαν πολλά στο παρασκήνιο και υπήρξαν στιγμές έντασης. Τα νεύρα πολλές στιγμές ήταν τεντωμένα. Αντηλλάγησαν βαριές κουβέντες. Εξάλλου από το βράδυ της 5ης Ιουλίου, που παραιτήθηκε ο κ. Σαμαράς από την ηγεσία της ΝΔ και όρισε αντιπρόεδρο τον κ. Μεϊμαράκη που εκτελούσε χρέη προέδρου, αρκετοί δυσφόρησαν. Ακόμη και ο ίδιος ο κ. Μεϊμαράκης δεν συμφωνούσε με τον όρο «μεταβατικός» που δεν υπήρχε στο καταστατικό της ΝΔ. «Ως πρόεδρος έχω όλες τις αρμοδιότητες που απορρέουν από το καταστατικό της ΝΔ» είπε στην περίφημη συνέντευξη, όπου και διευκρίνισε ότι «το «μεταβατικός» έχει να κάνει μόνο με τον χρόνο παραμονής του».

«Τι θα γίνει, θα κατσικωθεί στην καρέκλα; Μεταβατικός σημαίνει μεταβατικός» διερωτήθηκε το βράδυ της Δευτέρας ο Μάκης Βορίδης (εκ των βουλευτών που έχει συγκροτημένη και ομοιογενή ομάδα με σαφή ιδεολογικά χαρακτηριστικά) σε συνομιλία του με πολιτικούς του φίλους, ενώ ήδη είχαν ξεκινήσει οι συζητήσεις στον κύκλο των δελφίνων για το πώς θα προχωρήσει η διαδικασία της διαδοχής.
Το ξημέρωμα της Τρίτης βρήκε τους δελφίνους σε αναστάτωση. Οι επαφές ήταν συνεχείς, ενώ υπήρξε και επικοινωνία του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αδωνι Γεωργιάδη και τον κ. Βορίδη, ο οποίος είχε αφιχθεί από τα Χανιά, όπου βρέθηκε για προσωπικούς λόγους, ενώ στο περιθώριο της παραμονής του γευμάτισε και συνομίλησε με την Ντόρα Μπακογιάννη (ήταν εξ αρχής επιφυλακτική και έθετε το ευρύτερο εθνικό ζήτημα, αποφεύγοντας να ζητήσει δημόσια επίσπευση των εσωκομματικών διαδικασιών) και τον πρώην πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Αντίθετοι με την αλλαγή της διαδικασίας εκλογής ήταν και οι Ολγα Κεφαλογιάννη και Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης.
«Πρέπει να κινηθούμε γρήγορα» ήταν το συμπέρασμα και ο κ. Βορίδης ανέλαβε να ρίξει τη βόμβα: «εκλογή άμεσα και γιατί όχι και εντός του Αυγούστου» είπε (Ρ/Σ Βήμα fm) και έθεσε ως απώτερο όριο τα μέσα Σεπτεμβρίου. Στην ίδια γραμμή και οι κ.κ. Μητσοτάκης και Γεωργιάδης, ενώ στον αντίποδα οι άλλοι δελφίνοι, οι Ευριπίδης Στυλιανίδης (μίλησε για ματαιοδοξία αυτόκλητων δελφίνων) και Νίκος Δένδιας έθεταν θέμα παραμονής του κ. Μεϊμαράκη, ο μεν πρώτος ως την άνοιξη του 2016, ο δε δεύτερος ακόμη και ως το τακτικό συνέδριο του κόμματος το καλοκαίρι του επόμενου έτους.
Η μάχη για τον έλεγχο της παράταξης ήταν σε πλήρη εξέλιξη και δεν είχε να κάνει τόσο με τον χρόνο και τον τρόπο διεξαγωγής της εκλογής νέου αρχηγού. Η μεταπολιτευτική διαπάλη στο εσωτερικό της Κεντροδεξιάς για τη νομή της κομματικής εξουσίας αναδεικνυόταν στον μέγιστο βαθμό. Η ίντριγκα περίσσευε…
Το τηλεφώνημα Σαμαρά


Το κλίμα επιβαρύνθηκε από το άγνωστο τηλεφώνημα του κ. Σαμαρά στον κ. Μεϊμαράκη. Την περασμένη Τρίτη ο τέως πρωθυπουργός κάλεσε, σύμφωνα με πληροφορίες, τον κ. Μεϊμαράκη και σε αυστηρό ύφος του έκανε παρατηρήσεις για το γεγονός ότι στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ1 δεν υπερασπίστηκε επαρκώς τα πεπραγμένα της κυβέρνησής του. Παράλληλα λέγεται ότι ακόμη και η αναφορά στον «μεσαίο δρόμο, χωρίς ακρότητες» δεν άρεσε σε στενούς υποστηρικτές του κ. Σαμαρά, ενώ το καρφί από τον κ. Γεωργιάδη ήταν σαφές: «Εγώ είμαι δεξιός». Μπορεί στις προηγούμενες εμφανίσεις του ο κ. Μεϊμαράκης στη Βουλή να ήταν υποστηρικτικός των κυβερνήσεων Σαμαρά, αλλά τη Δευτέρα ο τέως πρωθυπουργός ενοχλήθηκε. Από τότε άρχισαν να κυκλοφορούν οι φήμες ότι και ο κ. Σαμαράς δεν επιθυμεί να υπάρξει παράταση της παραμονής του κ. Μεϊμαράκη στην ηγεσία επί μακρόν. Εξαλλος από την κατάσταση που άρχισε να διαμορφώνεται στο εσωτερικό της ΝΔ σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα ήταν ο κ. Καραμανλής. «Τι θα γίνει; Θα ξεκατινιάζονται μέσα στο κατακαλόκαιρο;» έλεγε σε στενούς συνομιλητές του ο πρώην πρωθυπουργός που ζητούσε ψυχραιμία, ηρεμία και νηφαλιότητα. «Η ουσία είναι με ποιον θα πάει συντεταγμένα η ΝΔ στις εκλογές. Δεν υπάρχει πολυτέλεια για εμφυλίους. Μόνο ζημιά θα προκληθεί» τόνιζε ο κ. Καραμανλής. Παράλληλα θεωρούσε την καλύτερη επιλογή στην παρούσα φάση τον κ. Μεϊμαράκη. «Ο Βαγγέλης είναι η καλύτερη λύση τώρα. Ξέρει το κόμμα και μπορεί να απευθυνθεί στον μέσο νεοδημοκράτη. Μήπως υπάρχει βουή του κόσμου για κάποιον άλλον; Πάμε συντεταγμένα με τον Βαγγέλη. Σε δυο μήνες ίσως έχουμε εκλογές» ανέφερε.
«Φεύγω αν δεν τους αρέσω»

«Δεν με θέλουν ως το 16; Λένε ότι θέλω να γαντζωθώ στην καρέκλα; Φεύγω, αν δεν τους αρέσω» έλεγε με εμφανή την πίκρα ο κ. Μεϊμαράκης. Ο ίδιος ήταν εξ αρχής υπέρ των «καθαρών λύσεων» και έδειχνε –αν και θεωρήθηκε η κίνησή του μπλόφα –αποφασισμένος να εκκινήσει τις διαδικασίες. Νωρίς το μεσημέρι της Τετάρτης «έσκασε» η πληροφορία: «Θα εισηγηθώ εκλογή νέου αρχηγού στις 30 Αυγούστου και με ανοικτή διαδικασία, όπως ορίζει το καταστατικό». Πολλές φορές έχει εκφράσει διαφωνία (το έκανε και το 2009) με τη λογική να δίνει κάποιος δύο ευρώ και να ψηφίζει, χωρίς να έχει κάποιον ιδεολογικό δεσμό με το κόμμα. Και γι’ αυτό έβαζε θέμα συνεδρίου και αλλαγής των όρων του παιχνιδιού, κάτι όμως που δεν ήθελαν οι κ.κ. Μητσοτάκης, Βορίδης, κ.ά. «Σιγά να μην κάτσω να σκάσω. Δεν θέλουν μια φορά να μείνω. Και εγώ δεν θέλω δέκα» έλεγε στο «Βήμα».
Η κίνηση των «62»

Η είδηση για την 30ή Αυγούστου σήμανε συναγερμό και αμέσως κινήθηκε έντονα στο παρασκήνιο και ο γραμματέας της ΝΔ, Ανδρέας Παπαμιμίκος, που ήταν αποφασισμένος να παραιτηθεί αν δεν έκανε πίσω ο κ. Μεϊμαράκης. Εξάλλου, ο ίδιος έβλεπε ότι όλα άλλαξαν δραματικά, αν και πριν από 10 μέρες είχε συναντήσει και τους πρώην προέδρους και τους δελφίνους και είχε πάρει διαβεβαιώσεις για να γίνει η εκλογή σε ύστερο χρόνο και εν ηρεμία.
«Πάνω απ’ όλα η ενότητα» ήταν το μήνυμα του κ. Καραμανλή, ενώ μια μεγάλη ομάδα «καραμανλικών» βουλευτών, χωρίς να έχουν την «πολιτική ευλογία» του, κινητοποιήθηκαν και άρχισαν το απόγευμα της Τετάρτης, εν μέσω της συζήτησης για το δεύτερο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα, να συγκεντρώνουν υπογραφές υπέρ της παραμονής του κ. Μεϊμαράκη. Την ίδια στιγμή, ο Δημήτρης Σταμάτης διευκρίνιζε ότι ουδέποτε ο κ. Σαμαράς έθεσε θέμα να γίνει εκλογή νέου αρχηγού όσο διαρκεί η μεγάλη εκκρεμότητα με τη χώρα και όλα είναι ρευστά και δεν είχε αντίρρηση για το 2016.
Στο περιστύλιο και στο εντευκτήριο της Βουλής επικρατεί αναστάτωση μεταξύ των βουλευτών της ΝΔ. Η συλλογή των υπογραφών αρχίζει στο κείμενο (στη διαμόρφωσή του συμμετείχε ο Γιώργος Κουμουτσάκος) που διακίνησαν οι Απόστολος Βεσυρόπουλος, Μάνος Κόνσολας και Κώστας Κατσαφάδος, ενώ ρόλο διαδραμάτισαν και ο κ. Στυλιανίδης και ο Κώστας Αχ. Καραμανλής. Το κείμενο στο οποίο υπήρχε και η αιχμή για τους δελφίνους, ότι «θα ήταν ύβρις προς τους πολίτες αυτές τις κρίσιμες ώρες να κυριαρχήσουν προσωπικές στρατηγικές και φιλοδοξίες τη στιγμή που η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού», δεν υπέγραψαν οι Χρίστος Δήμας, Δημήτρης Κυριαζίδης και Ιωάννης Αντωνιάδης, που θεώρησαν άσκοπη μια τέτοια πρωτοβουλία, όπως και ο Ανδρέας Κατσανιώτης. Επίσης δεν υπέγραψαν οι Νικήτας Κακλαμάνης και ο κ. Σταμάτης, αλλά και η κυρία Μπακογιάννη που θεώρησε την πρωτοβουλία «άνευ σημασίας», ενώ αρνητικοί ήταν και οι κ.κ. Μητσοτάκης, Βορίδης και Γεωργιάδης.
Μεσολαβούν τηλεφωνικές επικοινωνίες των κ.κ. Καραμανλή (σ.σ.: συνάντησε και την κυρία Μπακογιάννη την Πέμπτη) και Σαμαρά και Μεϊμαράκη, με τους δυο τελευταίους να τα λένε κατ’ ιδίαν και παραμονές της ΠΕ, όπου ήρθησαν οι παρεξηγήσεις. Την ίδια στιγμή μήνυμα παραμονής του Μεϊμαράκη έστελνε από τις Βρυξέλλες και ο κοινοτικός επίτροπος Δ. Αβραμόπουλος. Εκεί όλα «κλείδωσαν», ενώ είχε υπάρξει και ο διαμεσολαβητικός ρόλος των κ.κ. Σταμάτη και Παπαμιμίκου. Ο κ. Μεϊμαράκης από την πλευρά του ήταν άκρως υπερασπιστικός στη Βουλή για τις κυβερνήσεις Σαμαρά, κίνηση που εκλήφθηκε ως θετική προτού «σφραγιστεί» και επίσημα η παραμονή του στην ηγεσία.
Μετά την καταιγίδα όλα ηρέμησαν –αν και στο Πολιτικό Συμβούλιο στην αρχή υπήρξε ένταση μεταξύ του κ. Μεϊμαράκη και του κ. Μητσοτάκη και διάσταση απόψεων του πρώτου με τους κ.κ. Βορίδη και Γεωργιάδη –και η ΠΕ ισορρόπησε μεταξύ των αντιτιθέμενων απόψεων: από τη μια πλευρά ο κ. Μεϊμαράκης εξουσιοδοτήθηκε να έχει ελευθερία κινήσεων ως την άνοιξη του 2016, από την άλλη πλευρά η εκλογή θα γίνει με το ισχύον καταστατικό, με ανοιχτούς δηλαδή καταλόγους εκλογέων ικανοποιώντας τους κ.κ. Μητσοτάκη, Βορίδη και Γεωργιάδη, ενώ και το τακτικό συνέδριο του Ιουνίου αποσυνδέεται από την εκλογή προέδρου (διαφωνεί ο κ. Βαρβιτσιώτης) η οποία και θα προηγηθεί.
Ουσιαστικά δόθηκε πλήρης ελευθερία χειρισμών στον κ. Μεϊμαράκη ως την άνοιξη του 2016, ενώ οι εκλογές θα καθορίσουν τον χρόνο εκλογής της ηγεσίας της ΝΔ.
Η «Κίνηση της Βόλβης»
Οταν έκανε αντάρτικο στον Καραμανλή
Η πρώτη πολιτική αμφισβήτηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή εκδηλώθηκε τον Μάρτιο του 1979, στο 1ο συνέδριο της ΝΔ στη Χαλκιδική, όπου και εγκρίθηκαν ομόφωνα ως ιδεολογική αρχή του κόμματος ο «ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός» και ο πυρσός με τη δεξιόστροφη φλόγα ως έμβλημα.
Η «Κίνηση της Βόλβης», στην οποία συμμετείχε ο τότε 26χρονος Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ζητούσε με προκήρυξή της τη μετατροπή του κόμματος «από αρχηγικό, σε κόμμα αρχών». Αν και χαρακτηρίστηκε από την τότε ηγεσία του κόμματος ως «κωμική», ήταν μια πρωτοβουλία στελεχών του φιλελεύθερου χώρου που ζητούσαν τότε δημοκρατικές διαδικασίες στη ΝΔ, εξάλειψη της οικογενειοκρατίας, υψηλότερο ήθος στην πολιτική και ύπαρξη κομμάτων αρχών.

«Πυροβολισμοί»
Η ένταση στο Πολιτικό Συμβούλιο

Μεϊμαράκης- Μητσοτάκης:

Mεϊμαράκης: «Εσύ έθεσες την 6η Σεπτεμβρίου ημέρα εκλογής».
Μητσοτάκης: «Ποτέ δεν το είπα αυτό. Την 30ή Αυγούστου ποιος την έθεσε;».
Μεϊμαράκης: «Η κατάσταση στη χώρα είναι κρίσιμη και αν δεν έχω χρόνο μπροστά μου και ισχυρή νομιμοποίηση, θα φύγω».
Μεϊμαράκης – Κεφαλογιάννη
Κεφαλογιάννη: «Την προηγούμενη Δευτέρα δεν μιλήσαμε στο Πολιτικό Συμβούλιο για εσωκομματικά και το βράδυ στην ΕΡΤ λες για εκλογή από το συνέδριο».
Μεϊμαράκης: «Δεν είπα αυτό, πρέπει όλοι να καταλαβαίνουμε τι λέμε».
Κεφαλογιάννη: «Καταλαβαίνουμε πολύ καλά. Εγώ αυτό που ζητώ είναι να τα συζητάμε στα όργανα».
Βορίδης: «Εάν οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, οι αποφάσεις μας ανατρέπονται».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ