Γκάμπριελ Ζούκμαν: Οι Ελληνες έχουν 60 δισ. ευρώ στην Ελβετία

«Σε περίπου 60 δίσ. ευρώ φτάνουν οι καταθέσεις ελλήνων πολιτών στην Ελβετία» υποστηρίζει με συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής» ο οικονομολόγος Γκάμπριελ Ζούκμαν. Ο καθηγητής της London School of Economics και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας δημιούργησε αίσθηση διεθνώς με το βιβλίο του «Ο κρυμμένος πλούτος των εθνών» στο οποίο κάνει συγκεκριμένες εκτιμήσεις για τα κεφάλαια που έχουν κρυφτεί από πλούσιους σε φορολογικούς παραδείσους. Ο γάλλος καθηγητής προτείνει στην ελληνική κυβέρνηση να ενώσει τις δυνάμεις της με ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία και η Ιταλία, ώστε να αναγκάσουν την Ελβετία να εγκαταλείψει το τραπεζικό απόρρητο.

«Χρησιμοποίησα τα στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας (BNS), τα οποία είναι διαθέσιμα στον καθένα. Στο βιβλίο μου ανέλυσα αυτά τα δεδομένα για τα κεφάλαια που υπάρχουν στην Ελβετία. Για την Ελλάδα το ποσό είναι 60 δισ. ευρώ, ενώ π.χ. για τη Γερμανία είναι 200 δισ. ευρώ. Τα δεδομένα της BNS μας λένε δύο πράγματα. Πρώτον, δείχνουν το σύνολο του ξένου πλούτου στην Ελβετία που φτάνει τα 1,8 τρισ. ευρώ. Δεύτερον, αποκαλύπτουν τις χώρες στις οποίες ανήκει αυτός ο πλούτος. Πρέπει να τονίσω ότι προφανώς και υπάρχει αβεβαιότητα για τα ακριβή ποσά. Γιατί; Διότι μεγάλο μέρος του πλούτου που βρίσκεται στην Ελβετία ανήκει σε εικονικές εταιρείες, τραστ και ιδρύματα. Ετσι είναι πολύ δύσκολο να υπολογίσεις με ακρίβεια σε ποιον ανήκει κάθε ευρώ και κάθε δολάριο στις ελβετικές τράπεζες».

«Πριν από 30 ή 40 χρόνια υπήρχαν τραπεζικοί λογαριασμοί στους οποίους αντιστοιχούσε απλώς ένας αριθμός. Με αυτόν τον τρόπο ο κάτοχος διατηρούσε την ανωνυμία του. Αυτό όμως απαγορεύτηκε από τη νομοθεσία κατά του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος. Ετσι εξαφανίστηκαν οι ανώνυμοι λογαριασμοί. Αντικαταστάθηκαν όμως από άλλους που ανοίγονται στο όνομα εικονικών εταιρειών, τραστ και ιδρυμάτων. Το σύστημα λειτουργεί ως εξής: ταξιδεύεις στην Ελβετία και ζητείς από τον τραπεζίτη σου να σου ανοίξει έναν λογαριασμό. Αυτό που θα σου προτείνει είναι να δημιουργήσει για σένα μια εικονική εταιρεία με έδρα στον Παναμά ή στις βρετανικές Παρθένες Νήσους. Στα χαρτιά ο λογαριασμός θα ανήκει σε αυτή την εταιρεία και όχι προσωπικά σε κάποιον έλληνα πολίτη με διεύθυνση κατοικίας στην Ελλάδα. Επομένως το όνομά σου δεν εμφανίζεται ποτέ στα τραπεζικά αρχεία, υπάρχει μόνο το όνομα της εικονικής εταιρείας και μια διεύθυνση στον Παναμά. Ετσι διατηρείται η ανωνυμία. Σήμερα το 60% των τραπεζικών λογαριασμών στην Ελβετία ανήκει σε τέτοιες εταιρείες».

«Για να απαντήσει κανείς στο ερώτημά σας πρέπει να εξηγήσει γιατί οι έλληνες ή οι βέλγοι πολίτες τοποθετούν τα χρήματά τους στην Ελβετία. Δεν μπορώ να προχωρήσω σε τέτοιες υποθέσεις. Στο βιβλίο καταγράφω απλώς τα στοιχεία και την απώλεια δημοσίων εσόδων για κάθε χώρα. Και επιπλέον προσπαθώ να προτείνω λύσεις. Παρουσιάζω ένα σχέδιο δράσης το οποίο θα μπορούσε να αναγκάσει την Ελβετία να εγκαταλείψει το τραπεζικό απόρρητο, ώστε να φορολογηθούν τα αφορολόγητα κεφάλαια».

«Πολλά. Μιλάμε για 60 δισ. ευρώ. Ξέρετε, οι αμερικανικές Αρχές φορολόγησαν το 50% των πολιτών που πιάστηκαν με αδήλωτους λογαριασμούς στην Ελβετία. Αν η Ελλάδα έκανε το ίδιο με τις ΗΠΑ, αν φορολογούσε τους έλληνες καταθέτες στην Ελβετία με το ίδιο ποσοστό για τα 60 δισ. ευρώ, ως πρόστιμο για τη φοροδιαφυγή που διέπραξαν στο παρελθόν, τότε η Ελλάδα θα μπορούσε να βάλει στα ταμεία της ακόμη και 30 δισ. ευρώ».

«Πράγματι, μια χώρα από μόνη της δεν μπορεί να πετύχει πολλά. Αυτό που τονίζω στο βιβλίο μου είναι ότι οι χώρες πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Για παράδειγμα, τέσσερις χώρες, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία και η Ελλάδα, θα μπορούσαν να απειλήσουν την Ελβετία με την επιβολή εμπορικών δασμών. Να την προειδοποιήσουν ότι θα επιβάλουν δασμούς, ας πούμε 30%, στις εισαγωγές ελβετικών προϊόντων αν η Ελβετία δεν συμφωνήσει να εγκαταλείψει το τραπεζικό απόρρητο. Δεν χρειάζεται να συνασπισθεί ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ενωση. Αρκεί μια συμμαχία της Ελλάδας με δυο-τρεις ισχυρές χώρες που θα απειλήσουν την Ελβετία με οικονομικές κυρώσεις. Τότε το κόστος για την Ελβετία θα ήταν μεγαλύτερο από το όφελος που αποκομίζει από τη διατήρηση του απορρήτου».