Βασικά σημεία εισήγησης Γ. Ραγκούση στο Υπουργικό Συμβούλιο για το νομοσχέδιο για Ταξί: «Ρύθμιση Θεμάτων Επιβατηγών Δημοσίας Χρήσης Αυτοκινήτων» όπως έχει δοθεί από τον υπουργό Μεταφορών για τη συνεδρίαση
1. Αντιμετωπίζει τη Δημόσια Περιουσία όπως είναι οι Άδειες Επιβατηγών Δημοσίας Χρήσης ως ιδιωτική περιουσία του κατόχου η οποία μεταβιβάζεται, κληρονομείται και δωρίζεται, ακριβώς όπως σήμερα συμβαίνει, από τους κατόχους της Άδειας Επιβατηγού Δημοσίας Χρήσης. Η δυνατότητα δωρεάς και μεταβίβασης σε συνδυασμό με το κλείσιμο της αγοράς που εγγυάται ο μαθηματικός αλγόριθμος επιτρέπει τη διατήρηση της μαύρης στην ουσία αγοράς των Αδειών Κυκλοφορίας ΤΑΞΙ.
Άρα διατηρείται η μαύρη αγορά, η παραοικονομία και η φοροδιαφυγή, η οποία υπενθυμίζεται ότι αφορά συναλλαγές 4.000.000.000 (δισεκατομμύρια) ευρώ μόνο για την περασμένη δεκαετία.
2. Το επάγγελμα παραμένει ερμητικά κλειστό.
Με το εφεύρημα του αλγόριθμου δεν δίνεται καμία νέα άδεια σε όλη την Αττική, τη Θεσσαλονίκη αλλά και τις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας για τις επόμενες δεκαετίες.
3. Κλείνει πριν καν ανοίξει και η αγορά των Ειδικής Μίσθωσης Οχημάτων (9θέσειων τουριστικών προμισθωμένων) η οποία αποτελεί μια αγορά που λειτουργεί ελεύθερα σε όλο τον κόσμο, ανεξάρτητη ουσιαστικά από την αγορά των ΤΑΞΙ, και η οποία συνεισφέρει πολλά στον τουρισμό και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Με το παρόν νομοσχέδιο ο αριθμός των Ειδικής Μίσθωσης οχημάτων (9θέσιων τουριστικών προμισθωμένων) αποτελεί τμήμα του αριθμού που προκύπτει από το αποτέλεσμα του αλγόριθμου των ΕΔΧ οχημάτων.
4. Οι έδρες των Ταξί παραμένουν, πλην Αττικής, οι προ-Καποδίστρια Τοπικές Κοινότητες. Δεν λαμβάνεται υπόψη στο σχεδιασμό η νέα διοικητική δομή της χώρας.
5. Σύμφωνα με το παρόν νομοσχέδιο, επιτρέπεται σε έναν ιδιοκτήτη ΕΔΧ η συγκέντρωση έως και 10% του μέγιστου αριθμού αδειών κυκλοφορίας ανά Δήμο ή του 5% ανά Περιφέρεια. Γεγονός που σημαίνει ότι στην Αθήνα θα μπορεί 1 εταιρεία να διαθέτει έως και 650 άδειες. Στην προηγούμενη ρύθμιση προβλεπόταν η δυνατότητα σε εταιρείες να κατέχουν έως 10 άδειες ΕΔΧ.
Το προτεινόμενο σχέδιο νόμου προωθεί μία εξαίρεση που πραγματοποιείται για μία συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα όταν το σύνολο του ελληνικού λαού έχει υποστεί τις αναπόφευκτες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, την αναγκαία υπερφορολόγηση σε επιχειρήσεις, το άνοιγμα άλλων μέχρι πρόσφατα κλειστών επαγγελμάτων.
Αποτελεί μία εξαίρεση που προστατεύει τα στενά συμφέροντα μιας μικρής ολιγαρχίας και εγείρει ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης και πολιτικής ηθικής.
